Een eerste evaluatie van de trainingen op maandag

Maak kennis met Nina Bage!

Om een lang verhaal kort te maken beviel het me enorm en waren de reacties van de spelers ook uitermate positief. Vanaf dan heeft het coachen en het training geven me niet meer losgelaten. In september heb ik mij bij Ron Daniëls aangemeld voor zijn trainerscursus. Ik had namelijk geen zin om de traditionele opleiding in Belgie te volgen (opleiding waarvan de geschreven cursus minstens een generatie achterloopt.)

Het is geen traditionele opleiding met vaste uren, maar eerder van de mogelijkheden gebruik maken om met Ron mee te lopen, bepaalde zaken te bespreken en zo dingen op te steken. Zo zijn we o.a. naar de Dutch Open geweest, hebben we op afstand wedstrijden geannalyseerd, ben ik al een paar keer meegeweest op clubtrainigen (waarvoor dank aan Ron en BC De Ritte) en ben ik meegeweest naar een VBO opleiding dubbeltactiek.

Omdat ik hetgeen ik nu aan het leren ben ook direct wil overbrengen wou ik in België een eigen training opzetten. Het was niet evident om in het midden van het seizoen nog een zaal te vinden, maar wie niet waagt, niet wint. Uitiendelijk toch een zaal met 2 vrije uren gevonden, maar de locatie was niet ideaal. Ook het uur zou beter kunnen. Locatie en uur zijn toch geen te onderschatten elementen in de overweging van een speler om deel te nemen. Met een lichte vrees dat deze elementen de training voor velen niet haalbaar zou maken, heb ik toch doorgedrukt en de trainingen georganiseerd. En niet zonder succes. De training op maandag zit zo goed als vol, sommige mensen rijden meer dan een uur, wat resulteert in een 18-tal spelers. En de paar plaatsen die nog open waren, die zijn ondertussen ook ingevuld vanaf februari.

Tijdens 1.5 à 2 uur durende training zet ik de lijn van mijn eigen opleiding door: nadruk op techniek, snelheid, racket recovery... vooral getraind met MSF (multi shuttle feeding). En sinds vorige week heb ik ook de camera geinstalleerd en zal er dus elke week 1 veld gefilmd worden. Zo kan ik thuis rustig nog eens kijken naar de oefeningen en eventuele fouten die ik tijdens de training niet opmerkte, alsnog corrigeren de volgende week.

Het is een leuke groep waarmee we trainen, er wordt hard gewerkt maar er is ook steeds ruimte voor een lach en een zwans. Want goeie trainingen kunnen enkel en alleen in een goeie sfeer. De jongens moeten nog wel wat wennen aan de nieuwe manier van trainen (veel MSF aangeven, snelheid van uitvoering x 1.5, positioneel badminton...) maar dat zal ze in het kort ook zeker goed lukken.

Ik amuseer me rot op maandag, maar wat vinden de spelers er zelf van? Ik had mezelf drie trainingen gegeven vooraleer een eerste evaluatie te ondergaan. Onderstaand kan je de reacties lezen van de spelers:

Goede mix van techniek, vaardigheid en conditietraining. Nieuwe inzichten verkregen ten aanzien van voetenwerk. Goed toepasbaar in wedstrijdvorm. Geen flauwekul maar gewoon 1,5 uur serieus trainen. Geeft mij ook weer inspiratie voor mijn training aan de jeugd bij ons.

Ideaal voor wie zijn verborgen potentieel wil aanspreken en zowel geestelijke als lichamelijke reflexen wil aanscherpen. Koude zaal met warm onthaal.

Het is een alternatieve manier van trainen, met als centrale thema's snelheid en creativiteit stimuleren.

Voor mij zijn de trainingen van Roel vernieuwend. Zeker als nieuweling ligt het niveau uitstekend en dit cre?ert kansen om op korte tijd veel bij te leren. Roel besteedt tijd aan de techniek, maar legt ook altijd uit waarom het ene beter is als het andere. De nadruk ligt ook op snelheid, waardoor het soms vermoeiend kan zijn, dit weet hij ook en voorziet daarom voldoende rotaties om de nodige rust te geven. De nodige persoonlijke begeleiding is ook aanwezig en wordt sterk geapprecieerd! Uitstekend initiatief van jullie allemaal, volhouden!

Ikzelf vind ze interessant, anders en leuk. De efficientie zal later nog moeten blijken vermits het daar te vroeg voor is.

Er hangt een leuk sfeertje in de sporthal wat een maandagavond zeer amusant maakt. Ook is het een zeer andere manier van training krijgen van de soort trainingen die ik vroeger heb gekregen. De verrassende nieuwe wendingen op bijvoorbeeld techniek maken het zeer interessant en leerrijk.

Niet alleen de zaal in Brecht maar ook de trainingen zijn verfrissend, een totaal andere aanpak dan wat vaak in de clubs wordt gegeven. De nadruk ligt hier vooral op het verfijnen van de techniek en het tactisch spel, daar waar in de clubs meestal de nadruk ligt op het steeds maar herhalen van de basistechnieken. Het is nog te vroeg om te spreken van een zichtbare vooruitgang, maar ik ben er van overtuigd dat dit op termijn wel het geval zal zijn. Alleszins een aanrader voor iedereen die de basis onder de knie heeft. Als er nu nog gebruik wordt gemaakt van het videomateriaal om bij iedereen de persoonlijke fouten er uit te halen, dan kunnen wij met zijn allen in september op de Yonex Belgian International staan om Zwiebler en co van de tabellen te vegen.

Het lijkt erop alsof ik niet de enige ben die het naar zijn zin heeft op maandag. Als ik Ron zijn stukje lees over hoe hij met cijfers een rangschikking opmaakt van de Europese landen, merkt hij (terecht of onterecht) op dat Nederland nog een lange weg te gaan heeft. Hmm, in geen enkele tabel zie ik België staan. Onze weg is dus zowaar nog langer. We kunnen er dus best zo snel mogelijk aan beginnen.

Roel van Heuckelom