Duitsland, toernooien, China? Mijn kijk op de zaak!

Jij het nieuws, wij een tikkie!

En allemaal op z'n Duits natuurlijk, met veel poeha, speeches, spelers die aan de hand van een kind naar binnen werden geleid, volksliederen en een mooie Nederlandse jel waar de Duitsers niet van terug hadden.

De 1ste avond dat we tegen Duitsland moesten, speelde ik niet, maar moest Saber in de single aan de bak. We wonnen deze ontmoeting met 3-2, hetgeen leidde tot een over-enthousiaste Jelle Maas die alvast een rondje maakte met de Nederlandse vlag.

Op dag 2 was de single voor mij. Ik moest tegen Lukas Schmidt (nr. 98 op de internationale ranking en runner-up in de single bij de Duitse Nationale Kampioenschappen). Ik speelde een goede wedstrijd, maar kon net niet het beste eruit halen wat erin zat, waardoor Lukas toch in 2 sets met de winst er vandoor ging. Ik kon goed meekomen in de rally's, had vaak het initiatief, maar hij was toch nog iets vaster, waardoor hij de wedstrijd heeft gewonnen. Erg jammer, maar ontevreden was ik zeker niet. Helaas verloren we deze wedstrijd als team met 2-3. Ik denk dat we als team alles eruit gehaald hebben wat er in zat en dat we elkaar goed naar overwinningen hebben geschreeuwd. Ik vond dit een erg mooie ervaring en hoop dat ik vaker naar dit soort evenementen mag, want met zoveel publiek geeft het je toch wel een extra kick!

Eenmaal op Papendal aangekomen had ik een gesprek over het toernooischema t/m December met de Technisch Directeur en met de bondscoach, zoals ook alle andere spelers.

Ze vertelden me dat ze voor de komende periode onderscheid hebben gemaakt tussen 3 groepen van spelers. Je hebt allereerst de spelers die in hun ogen kans maken voor selectie voor de Olympische Spelen van 2012. Vervolgens heb je de groep die dit seizoen goed heeft gepresteerd en dan een soort restcategorie.

Ze wisten mij te vertellen dat ik tot december welgeteld één echte buitenlandse trip zou gaan maken, nl. de Welsh international (waar ik trouwens op basis van het door mij ingediende plan helemaal niet naar toe zou kunnen). Erg weinig dus. Daarnaast sta ik ingepland voor Dutch international, Belgian International en de Dutch Open.

Zelf wilde ik al sowieso naar de Danmark international gaan, omdat ik daar van te voren eerst nog een week zou gaan trainen. Hiermee gingen ze akkoord, dus gelukkig nog een toernooi erbij. Zelf ben ik natuurlijk niet blij dat ik zo weinig toernooien vanuit de bond kan gaan spelen. Het plan wat ik heb geschreven wordt hierdoor erg moeilijk om uit te voeren, maar ik ben al druk bezig om zelf dingen te gaan organiseren, zodat ik toch mijn toernooien kan gaan spelen en toch het plan op een goede manier kan gaan uitvoeren.

Vandaag kreeg ik ook te horen dat ik niet naar het WK ga voor gemengde teams in China. De argumentatie waarom ik niet ben geselecteerd bespaar ik jullie, maar zelf vind ik het niet erg. Hoewel het natuurlijk op zich een mooie ervaring zou zijn geweest. Waarom vind ik het niet erg:

• het past helemaal niet in mijn plan zoals ik het heb ingediend;
• ik hoor daar in principe helemaal niet te staan (de problematiek is verder bekend);
• qua niveau heb ik er ook nog niets te zoeken, ik ga er liever naar toe als ik zover ben;
• ik ga veel liever naar de Spanish Open; ook ik heb de rankingpunten nl. hard nodig als ik mijn plannen wil uitvoeren op de korte termijn en een inhaalslag wil maken; overigens als ik daar naar toe zou willen, moet ik nu dus zelf voor de kosten opdraaien.

Overigens wens ik natuurlijk alle spelers die wel zijn geselecteerd voor China veel succes toe. Zij zullen hun uiterste best doen om een goede prestatie neer te zetten.

Kortom, de week begon prima, maar aan het einde waren er toch wat minpunten te noteren. Op naar de Play off finale volgend weekend. Ik hoop op veel publiek. Wat dat betreft kunnen de Duitsers ons nog een lesje leren!

Erik Meijs