Eerste maand in Vietnam

Maak kennis met Meerte Loos!

Als je de spelers voor het eerst ziet dan denk je al gauw "wow dat ziet er goed uit" en krijg je de indruk dat het geen eenvoudige opgave zal worden. Het is iets wat me elke keer weer overkomt als je andere spelers krijgt, het was hier nog eens wat extra beladen omdat ik de Chinese trainer moest gaan vervangen die 6 jaar lang de hoofdtrainer was geweest op het nationale trainingscentrum hier in Danang.

Ik heb de beschikking over 3 assistent-trainers maar dat is eerder een belasting dan een hulp, het niveau van de trainers in Vietnam is niet erg hoog en de trainers die wel wat voorstellen zitten in Hanoi en Ho Chi Minh City. Dus naast de spelers die ik training moet geven ben ik ook begonnen met het opleiden van de trainers hier op het Centrum. Net als in zoveel andere landen hebben ze hier geen echt trainingsprogramma. Ze doen wat ze al jaren doen zonder te kijken of elke speler het wel echt nodig heeft of dat de training wel voldoet. Het was de eerste weken dus erg veel uren maken buiten de hal om van alle spelers een profiel te maken en voor de twee beste dames en twee beste heren ben ik bijna klaar met het jaar programma.

Voor Vu Thai Trang heb ik bijna gelijk in de eerste week al een programma gemaakt omdat ze in het Olympisch traject zit voor Londen. Op dit moment speelt ze de Asian games in China, een toernooi waar ik graag naar toe had willen gaan maar waar ik nee tegen heb gezegd omdat ik eerst een betere indruk wil krijgen van de hele groep.

De opdracht die ik van de bond heb gehad was ook iets wat me erg aansprak: "Kijk wat er nodig is om het systeem in Vietnam te veranderen, maak en plan en voer het uit." Mooier wordt het niet. Het was ook hard nodig dat er verandering kwam, ik ben aardig bekend met de situatie in Vietnam want ik ben er voor mijn vroegere werk al een aantal keer geweest en het afgelopen jaar heb ik er ook 3 maanden training gegeven.

Het communistische systeem heeft er voor gezorgd dat iedereen ik zo'n beetje tegen kom op de universiteit heeft gestudeerd maar echt helemaal niets weet. De meeste trainers hebben zo'n opleiding maar hun kennis is 3x niks, de bond heeft gekozen voor het Deense systeem van opleidingen en in mijn eerste vergadering was ik stom verbaasd dat zo'n beetje alle stukken die ik de afgelopen 2 jaar had geschreven vertaald op tafel lagen.

Vooral hetgeen ik in Duitsland had gedaan en de voorstellen die ik daar had gemaakt wilden ze graag in Vietnam zien gebeuren. Nog een leuke bijkomstigheid was dat ik werd welkom geheten door een medewerker van het Deense consulaat, het is heel belangrijk voor de bond hier dat ik als Deen bekend sta en niet als Nederlander. Het is ook wat moeilijk want ik heb een Nederlands paspoort, een Deens rijbewijs en een identiteitskaart van België moeten afgeven voor een verblijfsvergunning voor Vietnam.

De eerste groep spelers heeft zich al aangekondigd, de trainer van Skovshoved Badminton Klub heeft gevraagd of hij met een paar spelers 2 weken kan komen trainen in Danang, DGI en Duitsland had al gezegd dat ze graag een uitwisselingen wilden hebben tussen mijn spelers in Danang en hun organisaties. De bond in Vietnam wil erg graag de banden met Europa aanhalen voor uitwisselingen van trainers en spelers. Het ziet er dus naar uit dat het druk gaat worden op het nationale centrum in Danang, er is dan ook helemaal niets mis met deze plaats met mooie stranden en een heerlijk natuur in de bergen op nog geen 20km afstand.