De beloftes van Rob Ridder: toen en nu

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Toen: "De heer Ridder beaamt dat hij de negatieve sfeer die rondom zijn kandidaatstelling is ontstaan de laatste weken persoonlijk sterk heeft gevoeld, wat hem ook emotioneel geraakt heeft. De heer Ridder betreurt dat zijn kandidaatstelling deze lading heeft gekregen, maar geeft aan de emotie die hij hierbij heeft kwijt te willen deze met de vergadering willen delen."

Nu: Als Ridder zich toen al slecht voelde, dan moet het nu helemaal erg zijn. Nog nooit in de geschiedenis van Badminton Nederland is er een voorzitter geweest die zo'n negatieve sfeer rond om zijn persoon en zijn organisatie heeft veroorzaakt.

Toen: "Naar mening van de heer Ridder valt er veel te doen op het gebied van interne en externe imagoverbetering en kan hij daaraan een bijdrage leveren."

Nu: De bijdrage is niet geleverd, het imago van de bond én de sport is zelfs ernstig verslechterd. Het imago is achteruit gehold in drie jaar tijd, zowel het interne als het externe imago. We kunnen stellen dat het vandaag de dag niet slechter zou kunnen worden. (Rob, zie dit a.u.b. niet als een uitdaging, want het zou best eens kunnen lukken als je nog drie jaar krijgt.)

Toen: "De heer Ridder geeft aan dat hij persoonlijk dezelfde ambitie heeft die eerder voor 2008 was geformuleerd, te weten dat NL op alle onderdelen op de Olympische Spelen is vertegenwoordigd in 2012."

Nu: Rob Ridder heeft met het tekenen van het Yonex-contract de mogelijkheden voor Nederlands beste single spelers eerder onnodig kleiner gemaakt dan vergroot. Die ambitie los je niet in als je de beste spelers de bond uitwerkt.

Toen: "Belangrijk is te werken aan een evaluatie en te leren van datgene dat is misgegaan, alsook te kijken naar de kwalificatie-eisen en proberen deze aan te passen."

Nu: Een actieve houding had resultaten kunnen opleveren. Neem een voorbeeld aan de tennisbond: Nederlandse tennisspelers binnen de top 54 mogen van NOC*NSF deelnemen aan de Olympische Spelen in 2012.

Toen: "Indruk van de heer Ridder is dat de Bond op de goede weg is, maar dat het verhaal transparant moet zijn. De heer Ridder is ervan overtuigd dat hij die transparantie in oktober zal neerzetten."

Nu: Dit is zo mogelijk het meest lachtwekkend. Badminton Nederland grossiert in non-communicatie. Als de organisatie in het verleden een huis met matglas was, dan zijn alle kozijnen nu dichtgetimmerd: nothing in, nothing out. De bond is door al de omissies, foutjes en dat-had-beter-gekundjes transpirerend geworden in plaats van transparant.

Toen: "Door de competitie onderdeel / een verlengstuk te laten zijn van de missie kan het gekrakeel over de competitie tot het verleden behoren. De heer Ridder geeft aan dat hij daaraan wil werken en dat hij daarop is af te rekenen."

Nu: Interessante woordkeuze. De eredivisie stond bol van de kalenderproblemen en het gevormde eredivisiebestuur is opgestapt. Tijdens de start van de competitie stond zelfs Ridders eigen team ter discussie vanwege de eerste paar weken waarin Duinwijck niet hoefde te spelen. Het heeft er alle schijn van dat het een rustig eredivisieseizoen wordt: de selectiespelers zijn en masse vertrokken.

Mijn voorstel: laten we ingaan op het verzoek van Rob Ridder en hem hierop zaterdag 25 juni 2011 tijdens de Jaarvergadering in Nijkerk afrekenen. Yes we can.