Familie Beckers vanuit Oro - dag 5

Ken je BC Grave al?

De kinderen hebben ook niet goed geslapen vannacht en moesten van Ron vanavond ook eerder naar bed. En gaan ze niet eerder slapen dan mogen ze morgen niet trainen.

Doordat wij hier veel dingen mee krijgen hebben wij ook het gevoel dat de kinderen hier heel goed zonder ouders naar dit kamp kunnen komen. De leiding let goed en heeft alles goed in het oog. Aad van Zeijl houdt de kinderen ook heel goed in de gaten en ze komen ook allemaal naar hem toe als ze fysieke klachten hebben. En de jongste speler van dit kamp is pas 12 jaar en het gaat ook op deze leeftijd prima. Vanmiddag zijn we met de boot naar Holbeak gevaren en hebben daar eens rond gekeken. Het viel me ook hier op hoe vriendelijk iedereen weer was en in Holbaek is alles te krijgen.

Lees het hele verhaal op de website van MR Badminton.

Ewout Beuckers over trainen op Oro - deel 4

Wat ik verwachtte voor gisteren kwam vandaag aan de orde: de fysieke training.

In de ochtend zijn we begonnen met een stukje wedstrijdsimulatie tijdens het hardlopen. Ergens tussen de 4 en 8 seconden hoog tempo rennen gevolgd door ongeveer dezelfde tijd aan rust en dan weer rennen. Gelukkig was het een 'makkelijke' wedstrijd die we wonnen met 21-10 en 21-11. Er hoefden dus maar zo’n 60 sprintjes getrokken te worden. Na het hardlopen konden we weer de hal in om eventjes te trainen.

De eerste training van de dag viel gelukkig mee en hebben we de dubbel verdediging geoefend. Veel smashes en veel ballen overal heen verdedigen.

Voor de tweede training van de dag begonnen we met een spelletje genaamd 'Samurai'. 1 iemand slaat met een fictief zwaard naar iemand, die deze vervolgens moet afweren, waarna de 2 naast deze persoon hem door midden moeten hakken. De persoon die verdedigde mag vervolgens iemand anders slaan. Echte Samurai krijgers zijn natuurlijk nooit stil, dus er moest flink bij geschreeuwd worden. Mocht iemand nou toevallig niet reageren of iets fout doen dan moesten er push- ups gedaan worden. Een erg leuk spel waarbij veel gelachen werd.

De echte fysieke training kon nu beginnen. Tijd voor multi-shuttle feeding dus. Eerst deden we een oefening onder leiding van Roel van Heuckelom: 3, 4 push ballen bij het net aan de backhand kant, vervolgens word je overspeeld naar de forehand. Deze bal moet gesmasht worden, waarna de return afgemaakt wordt. Een behoorlijk zware oefening al zeg ik het zelf.

Na deze oefening speelde Roel 2 keer 20 shuttles aan, maar willekeurig in het veld. Tot slot werd er ook nog een oefening gedraaid waarbij gedurende 4 minuten gesmasht moet worden gevolgd door een push bal bij het. Toen ik hiermee klaar was dacht ik dat Henri een grapje maakte toen hij zei dat we nog een keer moesten. Niet dus! Dit was de eerste keer dat ik dacht dat ik dood ging vandaag.

Lees het hele verhaal op de website van MR Badminton.