'Ja ja, daar zijn we weer...'

Ken je BC DINO al?

Veel tijd om stil te staan bij mijn kwartfinale in Ierland had ik niet, want een paar dagen later zat ik alweer in het vliegtuig richting Italië met het idee dat ik me door het kwalificatietoernooi zou moeten slaan. Gelukkig bleek ter plekke dat ik toch opeens was doorgeschoven. Dus volgde een loting. Ik had 2 kansen: of een fantastische loting of wederom de nummer 1 geplaatste Ville Lang. En natuurlijk werd het Ville...

In Schotland had ik een goede partij tegen hem gespeeld, maar verloor wel in 2 sets en ik was benieuwd hoever ik nu kon komen. Als coach had ik in Rome Henri Vervoort gevraagd. Ik heb regelmatig contact met hem en op Oro kon ik het altijd goed met hem vinden, dus het leek mij leuk om hem te vragen aangezien Henri in Italië woont en werkt.

De wedstrijd tegen Ville begon van beide kanten erg aanvallend. Ik begon erg scherp, maar kon nog niet echt afstand nemen. Toch lukte het me op een gegeven moment om een aantal net-rally's te winnen en zo een voorsprong bij de 11 te pakken. Hierna versnelde ik nog door en toen gaf Ville het op en kon ik deze set eenvoudig naar me toe slepen 21-7. Lekker begin dus, maar voor degene die Ville kennen... nu gaat het pas beginnen en gaat hij weer zijn spel spelen waar je moeilijk doorheen kan komen.

In de 2de set begon ik redelijk, maar maakte op een gegeven momenten veel te veel eigen fouten, wat ik in de 1ste set nauwelijks deed. Hierdoor had ik een te grote achterstand die ik niet meer goed kon maken, een 3e set dus. Ik begon slecht en kwam meteen 0-3 achter, maar herstelde me goed en de rally's werden weer langer en langer en er kwamen van beide kanten steeds mooiere punten tevoorschijn. Ik had een grote achterstand, ondanks dat ik prima speelde.

Toch vocht ik mezelf weer terug tot 13-15, maar uiteindelijk moest ik wederom mijn meerdere erkennen in Ville. Ik was echter weer een stuk dichterbij gekomen. Kortom een kort toernooi, maar wel weer eentje waarbij ik met een goed gevoel op terug kan kijken.

Lees de rest van dit artikel op de website van Erik Meijs.