Waar zit de reset-knop van Badminton Nederland?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Er komen geen voorstellen omdat de afgevaardigden denken en vinden dat het toch geen nut heeft. Of ze zeggen: als we dit voorstellen, dan treedt het bestuur af en dat wil ik niet. Nee, dat wil ik ook niet, maar moeten we dan maar toegeven aan het systeem dat er niets verandert?

Nee, dat helemaal niet. Ik heb groot respect voor de mensen die nu in het bestuur zitten en beschouw Ton als een vriend en iemand die er voor je is als het nodig is, Clemens als zeer geloofwaardig en een man van zijn woord die ik al ken van af mijn jeugd. Karin ken ik vanaf dat ze acht jaar was en is een groot deel van mijn badmintongeheugen. Marloes en Maartje zijn twee meiden die ik in mijn rol als trainer heb meegemaakt. Het bestuur is dus een deel van mijn badmintonleven en -verleden. Als ik tegen deze mensen niet kan zeggen hoe ik er over denk dan is er iets heel erg verkeerd. Het zijn juist deze mensen die me kennen en zouden moeten weten hoe ik in elkaar zit die een keer extra zouden moeten luisteren (als bestuurders).

Ik heb een aantal voorstellen ingediend voor de vergadering, niet omdat ik denk dat ze worden aangenomen of goedgekeurd, maar omdat ik denk dat het besproken zou moeten worden:

• Het technisch beleid moet opnieuw in stemming worden gebracht.
• De rol van het bondsbureau moet ter discussie komen te staan.
• Het instellen van een technisch commissie.

Dit zijn elke van de voorstellen en de redenen van deze voorstellen zijn ook heel logisch. Het technisch beleid is goedgekeurd met 6 voor- en 5 tegenstemmen en heeft geen enkele steun in het land dus moet het nog een keer ter stemming worden gebracht en de alternatieven moeten worden bekeken.

Het bondsbureau moet veranderen of misschien helemaal weg en dat moet naar mijn mening besproken worden.

Bij onze bond zijn na de kosten van het bondsbureau de kosten van het technisch beleid het grootst, maar er zijn geen mensen die dit kunnen begeleiden op een niveau dat nodig zou moeten zijn.

Ik heb niet de Illusie dat het iets gaat uitmaken of dat de voorstellen het gaan halen, maar mijn mond houden is iets wat geen optie is. Ik heb liever dat ze niet worden goedgekeurd dan dat mensen later zeggen: "Waarom heb je dat niet voorgesteld?”

Het moet trouwens nog blijken of de voorstellen de vergadering halen want het bestuur moet voor 6 januari 2014 beslissen of ze behandeld gaan worden of niet.

Ik zal proberen zo ontraditioneel mogelijk de vergadering in te gaan, want zoals het er nu naar uit ziet wordt het een dooie boel en daar heb ik nu wel even genoeg van gehad. Afgevaardigde zijn stelt niets voor. Je hebt geen invloed en er wordt niet naar je geluisterd anders dat de woorden het ene oor in en het ander uitgaan.