Man man man, wat zit er toch veel oud zeer

Maak kennis met Kirsten de Wit!

Niet oeverloos lullen over de voors en tegens maar een stap zetten en daarna goed kijken hoe het loopt en waar gewenst bijsturen. SponsorVisie heb ik leren kennen tijdens een bijeenkomst van 'S-PORT in 's-Hertogenbosch. 'S-PORT organiseert een paar keer per jaar een 'S-PORTCAFE waarbij verenigingen en bonden uit de regio 's-Hertogenbosch aan kunnen sluiten en een van die bijeenkomsten ging over sponsoring en crowdfunding. Ik heb hier al vaker over geschreven.

Er zijn ook andere partijen die ons kunnen helpen, maar zoals gezegd vind ik dat je op een gegeven moment een keuze moet maken en door moet pakken. Ik heb vertrouwen in SponsorVisie, heb de recensies nagetrokken en onze collega's van onder andere de KNVB, Nederlands Handbalbond en Squash Bond Nederland maken ook gebruik van de diensten van SponsorVisie. Ik zal daar in een latere blog nader op terug komen als betrokkenen binnen onze organisatie ook zijn ingelicht.

Daarna ben ik doorgereden naar Eindhoven alwaar Clemens Wortel en ik een ontmoeting hadden met een afvaardiging van Roosterse. Zoals ik vorige week al schreef komt er een nieuwe opzet van de Carlton Eredivisie. Toen schreef ik dat eerst alle betrokkenen geïnformeerd dienen te zijn alvorens é én en ander naar buiten gebracht kan worden.

Een monsterklus is afgelopen week geklaard, want alle 10 de eredivisieverenigingen zijn in persoonlijke gesprekken op de hoogte gebracht van de plannen rondom de Carlton Eredivisie. Omdat het zo'n grote verandering is, is het persoonlijk over brengen van de boodschap het beste zodat je middels een interactie gelijk alles nader kunt verklaren en toelichten. Tevens kunnen dan de eerste kanttekeningen meegenomen worden. Aan alle verenigingen is gevraagd om op korte termijn hun punten en komma's te delen zodat de LCW hier nog wat kan finetunen en het bondsbestuur hier tijdens de vergadering van 9 mei a.s. een ei over kan leggen.

Het gesprek met de heren van Roosterse was constructief en plezierig. Natuurlijk hadden beide heren zo hun vragen en kanttekeningen en ja, die nemen we zeker mee. Ze staan wel achter de plannen en gaan er vol voor, maar zijn wel kritisch over een aantal zaken, en daar is niets mis mee. Belangrijk is dat één en ander goed overwogen wordt opgezet. Maar ook hier geldt weer voor dat we wel aan de slag moeten. Ook deze verandering kunnen we op voorhand oeverloos kapot analyseren, maar we komen er pas achter als we aan de slag gaan. Super belangrijk daarbij wordt wel de input van de verenigingen als we daadwerkelijk aan de slag zijn gegaan. Dan kunnen we het door ontwikkelen naar de toekomst toe.

Daarbij komt dat niet alleen de opzet van de Carlton Eredivisie anders wordt. Ook de beleving moet beter, we moeten elkaar gaan helpen om aandacht te krijgen voor de Carlton Eredivisie. Daar liggen ook enorme kansen en uitdagingen want als je nu aan mij vraagt hoe we dat gaan doen, dan weet ik dat ook nog niet. Feit is wel dat er nu navenant niets mee gebeurt. Lokaal wordt er door de ene vereniging meer mee gedaan dan door de andere maar ik denk dat hier zeker de kracht van het collectief moet gaan gelden. Nog maar eens over nadenken. Wellicht kunnen we er straks wat makkelijker iets mee doen als het communicatieplan van Remco Hol uitgevoerd is.

Daar hebben we dan weer een andere verandering op stapel staan. Remco Hol heeft zijn communicatieplan af en heeft dat voorgelegd aan het bondsbestuur. Het is een van de deelprojecten uit A Clear Future en deze zal ik over gaan nemen van Marloes van Heteren. Ik ben enorm benieuwd wat er uit gaat komen en of we er mee aan de slag kunnen gaan, want tja, geld hè. Wordt vervolgd.

Afgelopen zaterdag werd de finale van de Carlton GT Cup gespeeld bij BC'70 Veluwe in Epe. Met Richard Dijk als grote kartrekker en een heel arsenaal aan vrijwilligers, kon door acht teams gestreden worden om de Nationale Beker; Carlton GT Cup. 's Morgens om 10.00 uur werd begonnen met de kwartfinales en om 17.00 werd gestart met de grote finale. De grote finale ging tussen landskampioen DKC en VELO. Hierbij trok DKC aan het langste eind en pakte daarmee de dubbel.

Tussen de bedrijven door was er ook tot tweemaal toe een demonstratie Aangepast Badminton die door bondscoach Annie van Daal verzorgd werd. Goed om te zien dat spelers zich mengden in deze demonstratie en zelf meemaakten dat het allemaal nog niet zo simpel is in een rolstoel.

Als ja al dan al die vrijwilligers rond ziet lopen waardoor het mede tot zo'n succesvol evenement gemaakt wordt, de passie van die mensen en de beleving, zo gaaf om te zien, dan zou je haast willen dat dit soort evenementen op veel meer landelijke belangstelling zou kunnen rekenen. Ah, daar ligt dus weer een uitdaging die in mijn portefeuille past. Laten we in ieder geval de passie van al die vrijwilligers koesteren zodat de basis er ligt om door te pakken.

De ochtend begon voor mij met een bijpraatsessie voor de afgevaardigden over de vorderingen in het kader van A Clear Future. Alle deelprojecten zijn de revue gepasseerd en de afgevaardigden konden hun vragen stellen zodat deze beantwoord konden worden. Jammer is wel dat er zo weinig afgevaardigden de moeite nemen om naar zo'n bijeenkomst te komen. Je kunt dan met een wijzende vinger naar de afgevaardigden wijzen, maar dan wijzen er ook altijd weer drie naar jezelf. Ik vind dat we wat dat betreft hand in eigen boezem moeten steken en ons af moeten vragen waarom ze de moeite niet nemen. Diegenen die er waren hadden in ieder geval de gelegenheid hun zegje te doen en hun kritische oor te luister te leggen.

Ik heb daarna nog met heel veel mensen gesproken en steeds weer valt me dan é én ding enorm op. Er zit bij een heleboel mensen zoooo veel oud zeer, man man man. Men loopt helemaal leeg over wat er allemaal fout is gegaan in het verleden. Dat men niet gehoord werd en wordt. Dat het allemaal beter kan en moet. En op zich vind ik dat niet erg hoor, ik ken die mensen nog niet, of heb ze slechts een paar keer gesproken en ik ben blij dat ze dit met me willen delen en me daarin vertrouwen. Maar één ding hebben al die mensen met elkaar gemeen: de onweerstaanbare passie voor badminton. En het feit dat ze me adviezen geven, hun gedachten met me delen, sterkt me wel om door te gaan. En de uitdaging aan te gaan om ook deze mensen weer in de rijen te doen sluiten zodat we ze kunnen inzetten daar waar ze zich zo graag mee identificeren: badminton.

Als ik het dus voor elkaar krijg om die negatieve energie om te buigen naar positieve energie, dan ligt er een glorieuze toekomst voor ons allemaal in het verschiet.

Ik schrijf wekelijks deze blog en schijnbaar vindt men dat wel plezierig. De reacties die ik krijg op zo'n dag bevestigen dat. Er is dus behoefte aan om te laten weten wat er speelt en waar ik mee bezig ben. Want al dat werk wat ik verzet, is feitelijk allemaal op de achtergrond en ziet men dus niet direct in veranderingen en/of resultaten. Hier heb ik tijdens de Carlton GT Cup ook over gesproken met mijn collega's. Want het is nu wel zo dat er vragen komen, en dat willen we ook, laat dat duidelijk zijn. Maar hoe gaan we daar mee om?

Ik kan alleen voor eigen parochie spreken en zal dat ook doen. Echter reizen er wel vragen die alleen mijn collega's kunnen beantwoorden. Daar hebben we dus eens over nagedacht. Ik zal mijn blog blijven schrijven omdat ik geen geheimen heb. Dat hebben mijn collega's ook niet, echter komt dat niet door bij de grote massa. Oftewel, hier moeten we samen goed over nadenken hoe we daar als Badminton Nederland mee om moeten gaan. Iedereen mag weten waar we mee bezig zijn, we hebben geen geheimen, maar ergens leeft dat beeld wel. En ook daar geldt voor dat als we wijzen er steeds weer drie vingers naar ons zelf wijzen.

De passie waarmee mijn collega's hun werk doen, mag niet onderschat worden. Die is immens en verdient respect. Goed dat we daar dus samen over nadenken want ook dit is een verandering in het totale proces.