Denmark Open Inside: zondag 18 oktober 2015

Maak kennis met Joran Kweekel!

De heer uit Indonesië heeft de gewoonte na de warming-up een tube uit zijn tas te halen en dan, ik vermoed een soort van warmte balsem op zijn schouder, rug en kuiten te smeren en dan zijn handen af te vegen aan een handdoek. Dat laatste had hij deze keer niet goed genoeg gedaan.

In een van de eerste rally's ging hij naar voren om een bal aan het net te halen. De Koreaanse heer ziet hem naar voren stormen en de bal gaat met een schijnslag over de heer uit Indonesië heen. Die verandert onmiddellijk van richting, maar door de combinatie van de balsem op zijn hand en de losse grip op zijn racket, iets waar veel trainers helemaal idolaat van zijn, verliest hij zijn racket onderweg en kan hij alleen nog maar een poging doen om de shuttle met de hand te vangen.

Het Indonesische paar wint de eerste set, na de coaching loopt de Koreaanse coach al weg met een gezicht dat verraadde dat hij dacht de oplossing gevonden hebben, het Koreaanse paar won inderdaad de 2e game, na de coaching tussen de 2e en 3e game liep de coach weg met een glimlach op het gezicht en de Koreaanse heer had ook een ontspannen glimlach op het gezicht en die glimlach bleek terecht. De Koreanen kwamen snel op voorsprong en hebben die snel uitgebouwd en de 3e game werd dik gewonnen.

Er waren een paar zaken die mij opvielen aan deze wedstrijd.

Onder andere hoe vaak de dame uit Indonesië de shuttle via de netband terugspeelde op een service, ze heeft daar veel punten mee gemaakt. De Indonesiërs hadden sowieso veel ballen via de netband. De shuttle krijgt dan een onverwacht effect mee dat voor de tegenstanders niet te voorspellen is en dus heel moeilijk terug te spelen is. Waar de Indonesiërs ook beter in waren was het kijken naar de tegenstanders. Een kleine fout in positie kiezen van de tegenstanders werd meestal afgestraft, soms al fouten als de tegenstander met zijn lichaamsgewicht op het verkeerde been stond.

Na de wedstrijd stonden de Koreaanse en Indonesische dame naast elkaar, toen viel op dat de Koreaanse dame helemaal niet zo veel groter was dan de dame uit Indonesië. Op de baan wekte ze wel de indruk veel groter te zijn, ze oogde atletischer en krachtiger dan de dame uit Indonesië. De aanval van de dame uit Korea uit het achterveld maakte meer indruk dan de aanval van de dame uit Indonesië. Voor mij nogmaals de bevestiging dat de dame steeds belangrijker wordt in het gemengddubbel en dat haar rol ook verandert.

In het badminton is nu ook het hawkeye systeem ingevoerd, een systeem gelijk aan dat we kennen van tennis. De beoordeling van de lijnrechter kan via dit systeem gecontroleerd worden. In het gemengddubbel bleek de lijnrechter bij de eerste beoordeling de verkeerde beslissing genomen te hebben. Je gaat je dan afvragen hoeveel invloed het op een lijnrechter heeft als hij weet dat de hele zaal naar het scherm gaat zitten kijken of hij zijn werk goed gedaan heeft en wat doet hij de volgende keer als de shuttle in de buurt van de lijn valt. Bij de 2e beoordeling had hij wel de goede keuze gemaakt. Je moet er als lijnrechter toch niet aan denken dat je twee keer op rij een verkeerde beslissing neemt, als vrijwilliger op je vrije zondagmiddag.

De lijnrechter tijdens de herendubbel werd ook tweemaal gecontroleerd, de ballen vielen inderdaad heel dicht in de buurt van de lijn, maar ze had tweemaal de goede beslissing genomen. Tot opluchting van haar zelf.

De heren van Korea wekten de indruk haast te hebben in de herendubbel. De tegenstanders uit China werd geen enkele ruimte gegeven en de heren uit China hebben de gehele wedstrijd onder druk gestaan. De vier heren maken iedere keer weer indruk met het feit dat ze fantastisch kunnen schakelen tussen hele zachte en gecontroleerde ballen en de keiharde smashes. De keiharde smashes die nodig zijn om fouten in de verdediging te kunnen forceren of direct het punt er mee te kunnen maken. Als de smash niet hard genoeg is hij te makkelijk te verdedigen door de tegenstander.

De laatste partij van de dag die ik gezien heb was de damesenkel tussen de verrassende dame uit India en de dame uit China. In de eerste game leek een nieuwe verrassing in de lucht te hangen. De dame uit China was behoorlijk ingetapet aan beide benen en de Indische dame kreeg in de 1e game een behoorlijke voorsprong maar kon die niet vast houden. In de 2e game ging het veel beter lopen voor de Chinese dame, letterlijk en figuurlijk. De dame uit India werd onder druk gezet en moest alle zeilen bijzetten om de shuttle terug te slaan, met als gevolg minder goed voetenwerk. Ze liep achter alle feiten aan en de Chinese dame ging steeds beter bewegen over de baan, was bijna altijd in balans, had beter en gecontroleerder voetenwerk en veel dus een betere controle over haar slagen.

De Indische dame werd de baan rond gestuurd en maakte veel meer fouten dan in de eerste game. Een terechte winst voor de Chinese dame.

Daarna stond nog de herenenkel op het programma. Ik had het volste vertrouwen in Chen Long. Als je Viktor Axelsen, die in de vorm van zijn leven verkeerde, kan uitschakelen verdien je het toernooi te winnen. En als je dan niet wint wil ik er ook geen getuige van zijn. Ik ben dus huiswaarts gegaan en de bank gaan liggen en het zitvlak op die manier rust te geven. In de hoop dat het volledige herstel niet lang meer op zich zal laten wachten. Maar dat zult u niet meer van mij lezen.