Donderdag Denmark Open: kapotte lampen

Ken je BV Slotermeer al?

Ze speelden een goede wedstrijd. Robin speelde met veel druk vanuit het achterveld, met slagen die de Koreanen regelmatig op het verkeerde been zetten. In rally's waarin vlak gespeeld moest worden sloten Robin en Cheryl goed aan en gaven op die manier de Koreanen weinig ruimte om in terug te spelen. Het meest kwetsbaar waren ze als Cheryl in de verdediging te ver naar achter gedwongen werd, haar verdediging was niet goed genoeg om de aanvallende slagen op haar lichaam goed te verwerken.

De coach achter de baan gaf dat ook steeds aan. De Koreaanse dame maakte aan Koreaanse kant de meeste fouten, alleen aan het einde van de wedstrijd toen het er echt om ging was ze de beslissende factor. Zij besliste de wedstrijd in Koreaans voordeel.

Julie Dawall Jakobsen, de Europees kampioen damesenkel onder 19, speelde tegen de huidige nummer 3 van de wereld, de Koreaanse Sung Ji Huyn. Julie zal ontdekt hebben dat de wereldtop bij de senioren iets anders is dan de Europese top bij de jeugd. Ze werd regelmatig op tempo voorbij gespeeld, vooral in de eerste game. De tweede was al beter en zat ze beter in de wedstrijd. Julie is een van de lichtpunten van de Deense badmintonbond en van het Europese badminton.

Het werd gisteren duidelijk dat een aantal van de lievelingen en favorieten van de het Deense publiek in de herfst van hun carrière zijn. Kamilla Rytter Juhl en Christinna Pedersen speelden tegen de zussen Stoeva. De eerste game ging vrij vlot naar de Deense dames, de tweede game naar de Bulgaarse dames. De derde game namen de Deense dames een voorsprong, de Bulgaarse dames kwamen weer terug. Hoe langer de game duurde hoe duidelijker het werd dat er sleet komt op de Deense dames, fysiek wordt het allemaal minder, de smashes zijn minder hard (zeker als de rally's wat langer duren), ze bewegen niet meer zo goed over de baan en er komen communicatiefoutjes in.

In het verleden voelden ze elkaar bijna blindelings aan, nu waren er rally's waarin ze elkaar helemaal niet begrepen. Zelfs een rally waarin ze allebei dachten dat de bal voor de ander was en de bal gewoon binnen de lijnen op de grond viel. Er waren ook meer maniertjes en discussie met de scheidsrechter dan anders. De Bulgaarse zussen kwamen op matchpoint, maar de Deense dames trokken de wedstrijd tot tweemaal toe gelijk.

Op 20-20 blesseerde Kamilla zich door een moeilijke bal springend te onderscheppen, tijdens de landing verdraaide ze haar knie een beetje. Lichte paniek bij Christinna, Kamilla en een deel van het publiek, gelukkig kon Kamilla verder spelen en op ervaring trokken de Deense dames de wedstrijd alsnog naar zich toe. Of ze de volgende ronde ook gaan overleven is nog maar zeer de vraag, dan spelen ze tegen twee Japanse dames.

Ook de herendubbel van Carsten Mogensen en Mathias Boe zit in de herfst van de carrière. Er zit nog niet zoveel sleet op als bij de dames, maar het is allemaal niet meer zo flitsend als vroeger. Het was vandaag al weer beter dan gisteren toen ze tegen de Nederlandse heren speelden. Carsten had ook na de wedstrijd gezegd dat het niet mooi was tegen de Nederlanders maar het was voldoende. Vrijdag spelen ze tegen een ander Deens koppel zodat er in ieder geval nog Denen in de halve finale zitten. Het zal voor de kaartverkoop niet uitmaken, de kaarten zijn uitverkocht.

Later op de avond waren er grote problemen voor de organisatie. Tijdens het gemengddubbel van Line Kjaersfeldt en Anders Skaarup Rasmussen tegen Tontoni Ahmad en Liliyana Natsir viel een deel van de verlichting van de baan 1 uit. De organisatie heeft de banen stuk voor stuk uitgelicht en boven de banen hangen heel veel lampen aan een grote constructie, die constructie wordt op de grond opgebouwd en daarna omhoog gebracht. De constructie is een geheel en hangt boven alle banen. Als er lamp kapot gaat moet de gehele constructie boven alle banen naar beneden gehaald worden. Dan moet het spel op alle banen stil gelegd worden, de constructie naar beneden, de boel repareren, de constructie weer omhoog en het toernooi hervatten. Daar moet je als organisatie niet aan denken.

Aanvankelijk was niet duidelijk waardoor de storing kwam, na lang wachten, zenuwachtige toernooi referees en wachtende spelers ging dan plots het licht weer aan. Na meer dan 20 minuten wachten werd er verder gespeeld. De eerste game hadden de Denen al verloren, toen het licht uitviel stonden ze al achter met 15-9 in de 2e game, na hervatten van de wedstrijd was de strijd binnen drie minuten beslist, 21-14 voor de Indonesiërs. Toen de organisatie dacht dat ze opgelucht kon ademhalen, begonnen er meer systemen te haperen. De computers waar de scheidsrechter de standen mee bijhouden vielen uit, de standen moesten ouderwets met hand bijgehouden worden, de standen verschenen niet meer automatisch bij live-score en de lengte van de partijen bij toernooi.nl klopt niet meer. Later zijn die zaken wel weer gaan functioneren.

Het grootste probleem was echter dat de verlichting boven baan 3 voor een deel uitviel en vandaag niet meer gerepareerd kon worden. Baan 3 viel uit. Het wedstrijdprogramma duurde al lang en zou nu nog langer gaan duren: er moest op twee banen gespeeld worden in plaats van 3. Het werd steeds later, maar het publiek was gekomen voor Anders Antonsen en Victor Axelsen en het publiek bleef in grote getale wachten op de partijen van beide heren.

De partij van Anders was het wachten waard. De eerste game speelde hij een heel goede wedstrijd en won die ook. De andere twee games kon hij de concentratie en het geduld niet opbrengen dat nodig is als je tegen de wereldtop speelt. Zijn tegenstander was Son Wan Ho, de nummer een geplaatst van het toernooi. De wedstrijd daarna was een draak van een wedstrijd.

Het was al na 23.00 uur dat Viktor aan zijn wedstrijd begon. Wat zich allemaal in het hoofd van Viktor afspeelde was niet helemaal duidelijk. Het was in ieder geval een heel andere Viktor dan de de Viktor uit de eerste ronde. Hij twijfelde over van alles, maar in ieder geval aan zich zelf, daar waar hij zijn vorige partij heel overtuigend was. Hij speelde tegen Wei Nan uit Hong Kong. Wei Nan wilde het spel graag naar het net toe brengen, daar waar Viktor normaal gesproken de ballen weer terug legt op de netrand was nu alles net te hoog en kon Wei Nan de ballen heel makkelijk aftikken.

Tijdens de interval bij 11 punten werden de rackets die Viktor had klaar liggen op zijn tas allemaal weer in de tas gestopt en kwamen er een aantal andere rackets uit de tas. Veel hielp het niet want hij verloor de eerste game, de tweede game ging simpel naar Victor. In de derde game nam Viktor een voorsprong, maar kon die niet vast houden, verprutste twee matchpoints tot grote ergernis en frustratie van het publiek. Uiteindelijk won Viktor de wedstrijd wel, maar de wedstrijd was niet om over naar huis te schrijven. Dat doen we dan maar ook niet, misschien (hopelijk) is er morgen wel wat om over naar huis te schrijven, dan leest u dat weer van mij.