Erik Meijs kan weer terug naar Denemarken

Maak kennis met Sophie van den Broek!

De trainster Nadia Lyduch, heeft mij buitengewoon kort gehouden. Pas afgelopen donderdag mocht ik voor het eerst voorzichtig een single spelen en mij over de gehele baan bewegen. Donderdagavond heb ik vervolgens een vlucht naar Nederland genomen omdat dit weekend de Carlton Cup op het programma stond.

Ik had al aan Duinwijck laten weten dat het nog spannend zou worden of ik de single zou kunnen spelen. Daar zou de fysio vrijdag over beslissen. Vrijdagmiddag zal ik dus bij de fysio, een ervaren 'enkelspecialist' die mijn enkel uitgebreid onderzocht heeft. Door middel van een aantal tests heeft hij laten zien wat de oorzaak was van het een 2e en 3e keer door de enkel gaan.

Dat had simpelweg te maken met het feit dat de zenuwen in de enkel nog niet voldoende hersteld waren. Dat duurt minimaal 6 weken. Die zenuwen werken als een soort sensor bij het bewegen van de enkel en moeten onverwachte bewegingen van het enkelgewricht opvangen. Het was heel raar om te zien hoe traag de enkel reageerde op zijn tests. Gelukkig was het verder niets verontrustends en kon het verder prima herstellen. Ik kreeg dan ook in principe groen licht om de Carltoncup te spelen, maar moest dat wel met een brace doen, omdat de enkel dus niet krachtig genoeg was.

Ik heb nog nooit met zo'n ding gelopen, dus ben ik speciaal nog vrijdagavond naar de Duinwijckhal afgereisd om alvast te oefenen met de brace om en te kijken hoe het zou gaan. Het liep behoorlijk goed, dus ik had genoeg vertrouwen om aan de Carlton Cup te beginnen.

Zaterdagmiddag begonnen we in de achtste finale tegen team 5 van DKC. Natuurlijk heel leuk om weer eens tegen mijn oude club te spelen. Zoals jullie zullen begrijpen was dit voor Duinwijck natuurlijk geen moeilijke partij en bereikten we zonder problemen de kwartfinale. We wisten dat dit een veel lastiger tegenstander zou worden.

Lees de rest van Eriks verhaal op zijn website.