Een kus voor Kim Nielsen?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Vorige week schijnt het geregend te hebben, maar deze week schijnt de zon weer volop. Dat heeft zijn positieve kanten, zo zaten we in de zon te ontbijten, brood nog warm van de bakker en een warm kopje thee. Bij aankomst in de hal was duidelijk dat de zomer ook daar van geen wijken wist. De organisatie had wel 18 mobiele airconditioning apparaten laten aanrukken om de zomer in de hal aan te pakken en te verdrijven. Bij onze eerste rondgang door de hal stonden ze stevig te draaien.

De vlaggen in de nok van de hal hingen er doodstil bij. Volgens ons hadden de apparaten geen invloed op het spel. Bij deze tweede rondgang door de hal stonden ze echter weer uit. Onze eerste gedachte was dat het gastheerschap van de Denen wel heel veel ging om het de Aziatische gasten naar de zin te maken. Inmiddels had de zon weer vat op de temperatuur in de hal gekregen en steeg deze weer naar tropische hoogte.

Maar misschien hadden we beter op de mannen van het installatiebedrijf moeten letten, want later op de avond draaiden de apparaten weer volop. Mogelijk waren ze nog niet helemaal klaar met installeren of waren er andere problemen met de apparaten of de installatie. Zo hadden we gisteren ook beter moeten opletten in de partij van Erik Meijs. Erik speelde op baan 1. op deze baan is er het zogenaamde Hawkeye systeem. het zelfde systeem dat al jaren in tennis gebruikt wordt. Als je twijfelt aan de lijnrechter mag je een zogeheten 'challenge' aanvragen. Via een camera die op de lijn staat wordt dan gekeken of de lijnrechter terecht de bal in of uit geven heeft. Iedere speler heeft een beperkt aantal challenges. Is de aanvraag terecht en heeft de lijnrechter een fout gemaakt, dan blijft het aantal staan. Heeft de lijnrechter gelijk dan gaat er een challenge van het aantal af. Je vraagt een challange aan door je arm op te steken, de scheidsrechter neemt dit gebaar over en dan volgt een uitspraak van een derde persoon. De uitspraak wordt ook op een groot scherm dat in de hal hangt getoond, net zo als we dat al gewend zijn in tennis. Het gebaar van de arm opsteken wat de scheidsrechter is ook het gebaar dat hij maakt als hij de hulp van de referee van het toernooi nodig heeft.

Omdat wij niet wisten dat het Hawkeye systeem gebruikt werd, dachten wij dat Erik de referee op de baan wilde hebben. Maar het was een challenge van Erik. De plaatsvervangende schaamte van gisteren was dus niet terecht. Het Hawkeye systeem wordt alleen gebruikt op baan 1. We wachten met spanning de discussie over rechtsongelijkheid af. Want waarom alleen op 1 baan. De technologie is beschikbaar en waarom wordt die niet voor iedereen gebruikt? Op de andere banen staan dezelfde belangen op het spel en beoordelen lijnrechters op dezelfde manier de ballen in de buurt van de lijnen.

Er waren vandaag nog 2 partijen met Nederlandse inbreng. Eric Pang speelde tegen een Thaise speler. Deze had ik vorig jaar nog gezien op de Denmark Open en zag hem daar goede partijen spelen, technisch gezien niet de beste speler maar wel een speler met onverwachte ballen, snelheid en iemand die niet snel de rally en de partij laat lopen. In deze partij liet Eric weer zien waarom hij tot de beste van de wereld kan horen, fantastische slagen en goed voetenwerk. in het verleden heb ik wel partijen van Eric gezien waar het teveel op en af ging met zijn concentratie. Op dit niveau wordt dat gelijk afgestraft. Vandaag had Eric zichzelf goed onder controle en er zaten heel weinig momenten in waarin zijn concentratie verslapte. Hij won de partij uiteindelijk, tot bijzonder grote vreugde van Rune Massing, die hem deze wedstrijd coachte. Rune sprong met gestrekte armen in de lucht en omhelsde daarna Kim Nielsen die naast hem gezeten had. Aan het verschrikte gezicht van Kim kon je zien dat hij bang was dat Rune hem een kus zou geven