Je snapt het pas als je het begrijpt

Ken je BC Heemskerk al?

Het echte vak kan je niet leren, het ontwikkelt zich in jezelf door wat er gebeurt om je heen. Als je altijd op dezelfde plaats bent, dan gebeurt er niet veel en zal je ontwikkeling ook stil komen te staan of in het ergste geval komt het helemaal niet van de grond.

Ik heb het genoegen gehad om een jaar lang met twee spelers te mogen werken die echt heel dicht bij waren. Het zijn allebei spelers die voor altijd een plaats hebben in wat ik doe en denk. Leon Ham en Renske Kwakkenbos hebben zich als speler enorm ontwikkeld in de tijd dat ze hier op Oro waren, maar er was ook een bijproduct en dat was misschien nog wel meer belangrijk.

Ze zijn allebei spelers die ik graag naast me heb staan als ik training geef, want ze 'zien de sport'. Het zijn zeer goede analisten als ze naar badminton kijken en zien wat er gebeurt alsof ze door mijn ogen kijken (en vaak meer). Ik heb ze niet opgeleid als trainer en heb alleen maar geprobeerd hun ogen te openen voor wat er op de baan gebeurt. Maar het BIJproduct is dat er twee jonge mensen staan die weten waar ze naar moeten kijken en de problemen ook kunnen oplossen.

Ik heb hen nooit verteld dat je het zus of zo moet doen. Ik heb geprobeerd het te laten voelen en via de wet van de logica conclusies te laten trekken. Dit bleek een goede manier te zijn om nieuwe trainers op te leiden en ik dacht dat ik hier op Oro hierin uniek was. Niets is minder waar. Deze zomer krijg ik te maken met een meisje van 16 jaar uit een land waar ze helemaal niet kunnen badmintonnen, die op dezelfde manier denkt als dat Leon en Renske doen. De enige overeenkomst was dat ze een Nederlandse coach heeft die haar laat nadenken over wat ze doet als ze op de baan staat. Op elk gewenst (en ongewenst) moment komt ze met opmerkingen die ik geweldig zou vinden als ze van de trainers in opleiding kwamen, maar het kwam van een speler en misschien ligt daarin wel de oplossing van het trainersopleiding verhaal in Nederland.

Als ik het je moet vertellen dan snap je het niet, en als je het snapt dan hoef ik het je niet te vertellen. Ik geef training aan Renske en Leon en ze snappen wat ik doe en wil en daaruit trekken ze hun eigen conclusies en beginnen te denken als trainers. Ik zou ten alle tijden een van deze spelers naast me willen hebben bij het coachen van topspelers, gewoon omdat ik weet dat ze mijn extra ogen zijn en dat wat ze zien bruikbaar is. Ze hebben geen opleiding gehad maar ik heb liever deze spelers naast op de stoel dan een SL-3 of SL-4 trainer, want met hetgeen Leon en Renske zien kan ik veel meer.

Op het Oro-kamp hebben deze twee spelers ook hun eigen speciale bijdrage. Ze zijn de overbrugging tussen de oude lul die ik ben en de jonge spelers die komen naar mijn kamp. Leon laat de dingen zien die ik bedenk, Renske laat zien dat je als meisje van 16 een keuze kan maken die je leven verandert. In Nederland had ze NOOIT een goede trainer geworden, hier is ze twee dingen tegelijk, ze is een speler die op prijs wordt gesteld en een trainer waar je naar luistert. Leon is nu bij Dicky aan het trainen en als ik Dicky goed ken dan luistert hij naar wat Leon zegt, want deze jongen is een kei op een andere manier dan zijn trainer en dat helpt beiden.