Materiaal: een slechte veren shuttle beter dan de beste plastic shuttle

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Tijdens het afgelopen zomerkamp hebben alle spelers nieuwe snaren en bespanningen kunnen uitproberen met de meer dan 70 rackets die we speciaal voor het kamp klaar hadden gemaakt. Het duurde dan ook niet lang voor bijna alle spelers waren overgestapt op het trainen met een van deze rackets.

Bijna zonder uitzondering hebben jeugdspelers verkeerde bespanning in hun racket zitten. Ze hebben te weinig rackets bij zich en spelen vaak met een veel te dikke grip. Het zijn stuk voor stuk beperkingen in je technische ontwikkeling. Voor het spelen van verkorte slagen is het noodzakelijk dat je de juiste bespanning hebt en nagenoeg alle jeugdspelers hebben veel te weinig kilogram op hun bespanning staan. Dat leidt tot frustraties in techniektraining omdat het doodeenvoudig veel te moeilijk is om uit te voeren. Dan wordt er gebruik gemaakt van veel te dikke grips met daar omheen ook nog eens extra gripjes. Alle speelse fingerpower wordt op die manier uit je spel gehaald en alleen het grove werk blijft over./

Het maakt niet uit hoe goed of hoe slecht een trainer is. Als de speler met verkeerd materiaal de training doet, dan krijg je nooit het gewenste resultaat. Ik ben er daarom dan ook voorstander van dat de club rackets aanschaft en ter beschikking stelt aan de jeugdspelers. Dan zal je zeggen, daar is niets nieuws aan dat doet bijna elke club. Dat klopt maar het gaat hierbij altijd om rackets op campingniveau. Waarom zorgen we er niet voor dat spelers direct het juiste gevoel krijgen wat badminton werkelijk is en waarom maken clubs geen afspraken met racketmerken om juist hun betere rackets te gebruiken voor de nieuwe leden en al helemaal voor de jeugdspelers?

Het heeft veel voordelen. Voor de club gaat het er om de nieuwe speler een positieve beleving te geven door ze met deugdelijk materiaal te laten spelen. De speler krijgt gelijk het gevoel hoe het is om met goede spellen aan deze technische sport te gaan beginnen en de racketfirma weet dat het zeer waarschijnlijk is dat de speler het racket waar die aan gewend is zal gaan aanschaffen.

Wat we nu doen is elke nieuw en potentieel lid van de club het zo lastig mogelijk maken onze sport te leren. Ze hebben vaak slechte rackets en krijgen een plastic shuttle in hun hand geduwd. BNL zou er verstandig aan doen zulke pakketten aan te bieden aan de verenigingen inclusief een handleiding waar nieuwe leden op moeten letten voor ze zelf badmintonmateriaal gaan aanschaffen. Maar zelfs als de spelers al enige jaren spelen dan nog is de kennis over het materiaal vaak erg slecht. Wat heb je aan een goed racket waar een slappe bespanning in zit of wat heb je aan een goede bespanning als je een racket hebt met een veel te dikke grip?

Afgelopen zomer heb ik zelfs trainers moeten uitleggen wat ze van een bepaalde snaar kunnen verwachten en waarom je ze op een bepaalde manier moet spannen. Velen hebben geen enkel idee wat de eigenschappen van verschillende snaren zijn en waar om ze pas tot hun recht komen op de juiste spanning. Er ligt nu een aanvraag bij het bestuur van de lokale club hier om voor alle jeugdspelers een goed racket aan te schaffen. We hebben contact gezocht met een racketfirma die bereid is om 40 van hun subtop rackets tegen een goede clubprijs aan te kunnen schaffen. We hebben de rackets van stickers voorzien met daarop de spanning van de snaren aangegeven. De minste bespanning is 10 en de hoogste is 14 kilogram (dit is voor spelers van 4 tot 14 jaar). Daarnaast is het net zo belangrijk dat geen enkele jeugdspeler met plastic shuttles komt te spelen. Het is een ramp voor de techniek. Het is beter om met een slechte veren shuttle te spelen dan met de beste plastic.

Ik weet dat we aan de vooravond staan van materiaal veranderingen. Ook al zal het nog een paar jaar duren voordat het product goed genoeg is voor de wereldtop, zijn we op de goede weg en kunnen we zeggen dat het effect dat we willen hebben ook binnen de mogelijkheden valt.