Denmark Open 2016: Joachim Fischer en Christinna Pedersen winnaars

Jij het nieuws, wij een tikkie!

De insiders weten dan wel waar die calorieën vandaan gekomen zijn. Het gaf mij ook de tijd om eens rustig na te denken over het toernooi en wat ik verder allemaal gezien heb deze afgelopen week. Mogelijk dat ik u daar nog deelgenoot van maak.

De finales zijn meestal niet de beste wedstrijden van het toernooi en als de finaledag dan begint met de damesdubbel besluipt mij vaak het vermoeden dat het een lange dag gaat worden. Twee Japanse dames nemen het op tegen twee Koreaanse dames. Van de twee Japanse dames heb een vaag vermoeden dat ik ze eerder aan het werk gezien heb tijdens de Dutch Junior bij Duinwijk enkele jaren geleden. Dan zou de organisatie van Duinwijk gelijk hebben met hun credo dat je bij hun toernooi de sterren van de toekomst aan het werk kan zien.

De Japanse dames komen snel op een 11-2 voorsprong, maar na de coaching is die voorsprong snel verdwenen en komen ze zelfs op achterstand. Uiteindelijk gaat de game naar de Koreaanse dames. Beide dubbels hebben twee coaches. Iedere speler lijkt een eigen coach te hebben. De Koreaanse dames lijken vooral hoog uit te willen verdedigen om te voorkomen dat ze in een vlakke verdediging en vlakke rally's terechtkomen. Bijna alle van dit soort rally's wordt gewonnen door de Japanse dames.

Aan het einde van de partij komen de Koreaanse dames iets achter en gaan ze forceren. Ze komen te vaak in vlakke rally's terecht en verliezen die meestal. De Japanse dames lijken de smashes ook zo te spelen dat de tegenstandsters verleid worden om een vlakke return te spelen. Ze mikken de smashes regelmatig 'te hoog' en hopen op een vlakke return. Na een uur en acht minuten gaat de winst naar de Japanse dames. Bij de prijsuitreiking zijn de onvermijdelijke prinsessen aanwezig. Het toernooi wordt ten slotte verspeeld in de geboortestad van H.C. Andersen.

De Koreaan in de finale van de herenenkel heeft ook twee coaches, een oudere en een jongere. De tegenstander heeft geen coach. De Koreaan verliest de eerste game en de jongere coach komt als eerste aan het woord. Deze geeft hem een hele serie instructies. De oudere coach lijkt hem allerlei verwijten te maken, waarna de jongere coach hem nog een aantal instructies geeft. De Koreaan lijkt er onbewogen bij te staan.

Bij de coaching bij de 11 punten in de tweede game is de oudere coach snel klaar met zijn coaching, hij lijkt de moed al een beetje op gegeven te hebben. Zijn pupil staat achter en heeft de eerste game al verloren. De jongere coach geeft hem toch nog wat instructies. Bij het weglopen geeft hij de speler een aai over zijn hoofd. Uit het gebaar lijkt iets te spreken van: je hebt de finale gehaald, je hebt je best gedaan, maar deze ga je niet winnen, een dikke helaas.

Mogelijk voelde de speler dit ook zo en heeft het hem gemotiveerd. Hij ging daarna beter spelen en meer aanvallen. Dat had resultaat, hij haalde de achterstand helemaal in. Helaas was het niet voldoende. Tanongsak Seansomboonsuk maakte het winnende punt en liet zich op zijn rug vallen, draaide daarna op zijn knieën en leek een hemelse figuur te bedanken.

Later bij de huldiging hield hij tijdens de gehele ceremonie een foto vast die hij ook al boven zijn hoofd hield bij het bestijgen van het podium. Het was een foto van de onlangs overleden koning van Thailand. Waarschijnlijk was het knielen op de baan het opdragen van de winst aan de koning.

De zaal was veel beter gevuld dan ik verwacht had. In het verleden waren er finaledagen geweest zonder Denen. Dat waren dagen dat er bijzonder weinig mensen in de hal waren. Nu waren de kaarten van tevoren verkocht en kwamen de mensen bijna allemaal opdagen. De zaal was voor meer dan 80%, misschien wel 90% gevuld. De aanwezigen gaven een geweldig applaus aan Joachim Fisher en Christinna Pedersen. Die speelden een gemengddubbel tegen een Chinees paar.

Later op de radio maakte de presentatoren nog een grap met Joachim dat de gezamenlijke leeftijd van de tegenstanders in de buurt kwam van de leeftijd van Joachim. Waarop Joachim vertelde dat de leeftijd ervaring mee brengt en dat die ervaring hem de winst bezorgd heeft. De eerste winst van Denemarken tijdens de Denmark Open sinds 2011, toen Joachim en Christinna ook het gemengddubbel wonnen. Ze weten dat ze fysiek niet meer tot de beste behoren en dat ze dat soort spel ook niet meer moeten spelen. Ze moeten het meer hebben van tactisch spel, niet in paniek raken en niet onrustig worden.

Dat was vandaag ook weer duidelijk. Als de shuttle omhoog ging bij de Chinezen werd rally meestal gewonnen door de Chinezen. Konden Joachim en Christinna de ballen blijven plaatsen en veel zachte ballen spelen kwamen ze vaak in scoringspositie. Aan het einde van de wedstrijd gaf de ervaring en routine de doorslag, Joachim en Christinna gingen van 20-18 achter in een keer naar 22-20 winst. Uitzinnige vreugde en blijdschap bij Joachim en Christinna en het publiek op de banken. Ook bij de prijsuitreiking ging het publiek er goed voor staan om ze te huldigen met een geweldig applaus. Samen hebben ze vier keer de Denmark Open gewonnen, voor Joachim was dit de meest verrassende keer, omdat niemand het verwacht had. Veel mensen hadden al gezegd dat ze over hun hoogtepunt heen waren en dat ze geen grote prijzen meer zouden gaan winnen. Voor de mensen die zelf willen zien dat hij nog kan badmintonnen, zoek de wedstrijd van vandaag op en ga dan naar de rally in de tweede game waarin het van 16-12 16-13 wordt.

Graag had ik gebleven voor de herendubbel waarin twee Thaise heren het opnamen tegen twee heren uit Maleisië. De Thaise heren hebben mij afgelopen dagen verrast met heel aanvallend spel, verrassende resultaten en vooral heel veel spelplezier. Ze konden hun geluk niet op nadat ze de finale gehaald hadden. Helaas was en is mijn tijd ook niet onbeperkt en kon ik niet langer blijven. De wedstrijd zal ook ergens op internet staan en ga ik hem daar kijken. Gezien de uitslag moet het leuke wedstrijd geweest zijn. Net als alle finales die ik gezien heb vandaag.

De dag is om gevlogen, in tegenstelling tot wat ik aan het begin van de dag verwachtte. De wedstrijden waren net als vele andere wedstrijden van dit toernooi aan de lange kant, maar het was allemaal de moeite waard. Komende week spelen veel spelers die deze week gespeeld hebben het toernooi van de French Open. Als u nog kaarten kan krijgen het is de moeite waard om eens te gaan kijken in Parijs.

Na de mensen van de perskamer bedankt te hebben voor hun goede zorgen en de wens uit gesproken te hebben elkaar volgend jaar weer te treffen tijdens het toernooi ben ik verder Denemarken in getrokken. Op zoek naar meer goed en inspirerend badminton.