Badmintonstatistieken: Selena Piek en Cheryl Seinen on top of the world

Ken je APGS Amsterdam al?

Met 21-19, 21-18 zorgden ze ervoor dat niet zij, maar de wereldkampioenen uit Japan het vliegtuig kunnen pakken. Een enorme prestatie en om die eens goed in perspectief te zetten kun je je afvragen: hoe vaak is het eigenlijk voorgekomen dat Nederlandse badmintonners de wereldkampioen verslaan?

Helaas is badminton in het statistieken-gekke USA geen grote sport, anders hadden we waarschijnlijk tot aan de 17e eeuw nog uitslagen kunnen vinden, mét uiteraard uitgebreide details voor elk gemaakt punt. We kunnen kortom niet al te ver het verleden in duiken.

Enkele 'close calls'

• In 2009 komt Judith Meulendijks een handjevol punten tekort om in de derde game toenmalige wereldkampioene Zhu Lin te verslaan.
• In 2006, in het Chinese hol van de leeuw, neemt Mia Audina het op tegen wereldkampioene Xie Xingfang en ook zij komt iets tekort in de derde game.
• Tenslotte nog de wedstrijd die nog in het geheugen van velen gegrift zal staan: de finale van de Olympische Spelen in Athene (2004), waarin Mia een 1-0 voorsprong in games pakt tegen Zhang Ning, maar uiteindelijk het onderspit moet delven.

In 2000 wist Mia de toenmalig wereldkampioene Camilla Martin te verslaan, maar ja, toen kwam ze nog voor Indonesië uit, dus dat kunnen we ook niet goedrekenen.

Pre-internettijdperk

Veel verder terug wordt het zoeken lastiger. We bevinden ons hier duidelijk in het pre-internettijdperk. We treffen nog een partij van Jeroen van Dijk die het wereldkampioen Heryanto Arbi lastig weet te maken in een wedstrijd met de nu vreemd aandoende uitslag 8-15, 13-18.

We staken het zoeken. De knoop doorhakken blijkt lastig. Misschien heeft een van onze vaderlandse toppers uit het verleden eens een uitschieter gehad? Duidelijk is wel dat Selena en Cheryl iets heel erg bijzonders hebben gepresteerd en daarvoor verdienen ze alle bewondering.