Donderdag Denmark Open 2019: Anders nog geen Viktor

Maak kennis met Nikki Korving!

De muziek die gebruikt wordt bij de opkomst van de spelers wordt gestart, de speaker vertelt heel enthousiast wie de scheidsrechter en servicerechters zijn, welke spelers gaan spelen en de cameramensen van de TV doen hun werk. Alleen blijft het bijna stil in de hal. Er is nagenoeg geen publiek. Er zijn wat enthousiastelingen, een paar mensen met een kaart voor de hele dag. Zoals een paar oudere Zweedse heren die de plaatsen achter mij hebben.

De organisatie had een camera neer gezet voor de livestream. Dat was de dag daarvoor waarschijnlijk niet helemaal goed gegaan en ze hadden nu een paar linten neer gehangen zodat stoelen niet bezet konden worden. Laat nu net één van de stoelen horen bij de kaartjes van de Zweedse heren. De zaal is voor 99,9% onbezet, maar de heren willen per se deze stoelen hebben. Het zijn niet eens de beste stoelen in de zaal en er zijn genoeg stoelen die niet bezet zijn, maar de man van de organisatie wordt er toch bij gehaald. Na enig gedoe wordt het allemaal opgelost. Aan de ene kant denk je waar maak je druk om, aan de andere kant weet je ook dat het vanavond weer uitverkocht is en als je dan het probleem moet gaan oplossen gaat het waarschijnlijk niet lukken.

Als je vroeg in de ochtend naar de hal gaat, je hebt net ontbeten, je ziet mensen naar hun werk gaan en de winkels zijn nog niet open, dan verwacht je eigenlijk geen topprestaties van de spelers. Je verwacht dat die in de zelfde mindset, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet, verkeren als je zelf bent, nog niet helemaal wakker. Maar voor een topsporter werkt dat natuurlijk niet zo. Die zijn vroeger opgestaan, hebben eerder ontbeten, hebben de voorbespreking al gehad en hebben een stevige warming-up gedaan. Zij zijn klaar voor de wedstrijd. Het duurt ook niet lang voordat de strijd op de banen is los gebroken.

Selena en Cheryl spelen tegen twee Japanse dames. De Japanse dames zijn tweede geplaatst in het toernooi. De Japanse dames lijken het rustig aan te doen, laten Selena en Cheryl lekker spelen. Het ziet er allemaal beter uit dan de vorige wedstrijd. De Japanse dames scoren waar nodig en lijken de hele wedstrijd niet in gevaar, hoewel de score anders doet vermoeden. De Nederlandse coach hoeft nu geen high fives uit te delen en kan dus weer snel vertrekken, wat hij vervolgens ook doet. Snel naar de baan waar Mark Caljouw moet spelen. Daar was hij vrij snel, want hij had vandaag zijn tas niet bij zich. De grap die daarover gemaakt werd, is dat hij vandaag thuis dacht te zijn voor de lunch.

Mark speelde een beetje een merkwaardig wedstrijd. Thuis noemen we het badminton dat Mark speelt werkbadminton. Hard werken voor de punten, veel ballen gewoon terug brengen en geen fouten maken. Dat vraagt heel veel inzet en werklust. Normaal ontbreekt dat er bij Mark niet aan. Vandaag ging dat op en neer. Het ene moment was de inzet en de werklust er wel en het andere moment weer niet. Punten die verdiend werden met hard werken werden dan weer teniet gedaan door merkwaardige fouten. De coach kreeg het niet voor elkaar om de werklust en inzet optimaal en gelijkmatig te krijgen.

Ik kreeg soms de indruk dat de communicatie tussen speler en coach niet geheel vlekkeloos verliep. De coach hoefde ook hier geen high five uit te delen en kon ook weer snel weg achter de baan. Was hij waarschijnlijk toch voor de lunch thuis. Mark kwam ik later nog tegen bij het jeugdtoernooi voor de onder 15 spelers. De Nederlandse selectie doet ook mee aan dat toernooi. Van de teammanager van de selectie kreeg Mark een dikke boterham met hagelslag uit Nederland.

Voor de Nederlanders was het een teleurstellende dag, twee partijen gespeeld en twee verloren. De Denen hadden een veel betere dag. Drie herensingles op de baan en drie gewonnen.

Als eerste kwam Rasmus Gemke op de baan. Hij speelde tegen Jonathan Christie uit Indonesië. Hij had nog nooit gewonnen van Jonathan en de verwachting in de zaal was dat dat ook vandaag niet ging gebeuren. Het badminton dat Rasmus speelt is niet het mooiste badminton om naar te kijken. Het is hard werken. Het harde werken werd vandaag beloond. De wedstrijd had een merkwaardig einde, op matchpoint slaat Rasmus op de zijlijn, Rasmus op de knieën en het publiek direct op de banken. Jonathan vraagt echter direct een challenge aan en zo wordt de definitieve uitslag even uitgesteld. Het Hawk Eye systeem geeft de lijnrechter gelijk, de bal is inderdaad in. Rasmus weer op de knieën en een groot applaus van het publiek. Het publiek krijgt daarna ruim tijd om op adem en bij zinnen te komen. Op baan 1 komt eerst een wedstrijd van Ratchanok Intanon. Ook deze ex-wereldkampioene verliest, net als Saina Nehwal, en ligt uit het toernooi. Ook de huidige wereldkampioene P.V. Sindhu ligt al uit het toernooi.

Het publiek is dan klaar voor de wedstrijden waar het de Denen vandaag om gaat. Eerst Viktor Axelsen, hij oogt al weer zelfverzekerder dan gisteren als hij de baan opkomt. Ook tijdens het spel lijkt hij weer op de oude Viktor, hij domineert weer bijna zo als voorheen. In de eerste game weet de tegenstander niet wat hij moet doen, hij wordt van het spreekwoordelijk kastje naar de even spreekwoordelijke muur gestuurd. In de tweede game kiest de tegenstander voor de aanval en maakt hij het Viktor moeilijk, maar al snel wordt de oplossing gevonden, de tactiek iets veranderd en komt Viktor niet meer in de problemen.

De volgende wedstrijd is die van Anders Antonsen. Zoals gezegd is hij populair maar nog niet zo populair als Viktor. Je hoort het aan het applaus is hij de baan opkomt, het lijkt net iets minder. De zaal is nog steeds helemaal vol, maar lijkt net iets minder vol dan bij Viktor, ook de aanmoedigingen lijken iets minder vaak en minder enthousiast dan bij Viktor. Ook Anders controleert de gehele wedstrijd, maar hij is minder dominant dan Viktor. Het applaus dat hij na de winst krijgt lijkt ook minder enthousiast dan dat Viktor kreeg.

Morgen spelen ze tegen elkaar. Ik ga kijken wie het publiek kiest als favoriet en als ik er achter gekomen ben, leest u dat uiteraard weer hier.