Stop de BJ training

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ik hoor wekelijks van hen: "Ron op de opleiding van de bond staat dit" of "kijk eens wat er hier staat in de stukken die ik van de bond heb."

Hoe meer ik dit hoor en zie hoe duidelijker het beeld van de opleiding wordt. Er worden geen badmintontrainers opgeleid maar er worden badminton bezichtig therapeuten klaar gestoomd. Het is ongeveer hetzelfde als tijdens een oorlog waar jonge mannen worden opgeroepen en na een korte instructie worden ze naar het front gestuurd. Ze hebben geen idee wat ze moeten doen en worden afgeschoten als ze een tegenstander hebben die maar een klein beetje van wanten weet.

De afgelopen 3 maanden heb ik de trainers huiswerk opgegeven - het niveau van de trainers is SL-3 ongeveer - en ik heb elke keer mijn huiswerk naar beneden moeten bijstellen om het begrijpelijk te houden en om iets uit de training te kunnen halen. Wat gaat er zo al fout? Op de eerste plaats zien ze niet wat er gebeurt op de baan, ze zien dat de shuttle heen en weer wordt geslagen maar niet wat er fout aan is en waarom het tactisch niet juist is.

Ik train zelden of nooit een standaardoefening, het zijn nagenoeg altijd wedstrijdsituaties die ik doorneem. Dus hier sta ik met 5 trainers die gewend zijn om te zeggen: hoge service, drop, netdrop, lob en weer een drop. Dan lopen ze rond de baan en zeggen 'wissel' na een bepaalde tijd. Dus het eerste wat ik zeg is: gooi die klote stopwatch weg en kijk naar wat er gebeurt in plaats van op dat stomme ding.

In badminton is het heel erg simpel: als een gemiddelde rally op het Nederlandse niveau langer dan 5 slagen duurt, dan heb je een kans gemist. En alle training in Nederland gaat over het bewust missen van kansen. Ik ben kwaad als mijn speler zich heeft opgewerkt naar een kans en hij verkloot die kans door dat-ie weer gaat opbouwen. Let wel: in Nederland kan je dat goed doen en je komt er ook nog mee in de nationale selectie, maar internationaal word je er op afgestraft.

Ja, maar hoe zit het dan met slagvastheid, hoor ik dan. Jij traint je slagvastheid met lange rally's die in een wedstrijd bijna niet voor komen of je speelt heel veel rally's die heel erg kort zijn en zorgt er voor dat je met korte rally's geen fouten meer maakt. Als je lange rally's gaat spelen, dan zakt het tempo tot ver beneden het wedstrijdniveau: dan maak je automatisch al geen fouten meer dus leer je helemaal niets. Je hebt nu een training gedaan om er voor te zorgen dat je geen fouten maakt als je geen wedstrijd speelt... geweldig.

Al deze BJ (boring job) trainingen hebben totaal geen zin en zijn verloren tijd. "Ja, maar Ron, niet alle spelers zijn al op dat niveau." Okay, dus als je naar Engelse les gaat dan leren ze je eerst het soort Engels dat je als je het eenmaal kan niet gebruikt? Natuurlijk niet daar leren ze ook direct hoe je het later ook nodig heb, waarom zouden we het anders doen in badminton? We gaan ze eerst basisslagen leren en alle creativiteit die de kinderen zelf hebben eruit slaan, om later tegen hen te zeggen: "basisslagen heb je niet nodig, doe eens wat creatiefs."

Ik ben een fan van Lester Oey, Hans van Os en Erik Meij. Ze hebben iets in hun spel dat een glimlach op mijn gezicht brengt, terwijl ik bij de meeste alleen maar mijn hoofd moet schudden. Ze verrassen me en doen me denken aan talenten in Denemarken, ze zijn goed bezig en hebben één ding gemeenschappelijk: ze zijn slim, heel slim. Er zullen er wel meer zijn maar ik ken ze nog niet.

Vorige week kreeg ik een e-mail van een jongen van 15 die naar Orø wilde komen. Ik schreef hem terug: "Waarom wil je naar Orø komen?" "Ik wil zo leren spelen als Erik Meijs." Nou, kom maar naar Orø, want Erik is er en zal je vertellen hoe je het moet doen.

Een trainersopleiding bij mij volgen is niet simpel: je moet veel kunnen verdragen want ik heb niet veel geduld. Ik heb de opvatting: je snapt het of je snapt het niet en als je het niet snapt dan heb je een paar maanden om je bij te spijkeren. Het is leuk om te zien dat zich een aantal clubs heeft aangemeld die een van deze trainers willen hebben als clubtrainer. Ik heb er helaas maar drie op dit moment en aan Roel wordt zelfs in twee landen getrokken.

Ron Daniëls