Judith Meulendijks vanuit Oro!

Maak kennis met Noah Haase!

Voor mij een combinatie van training geven en zelf nog trainen voor het WK. De dagen zijn erg goed gevuld. Twee tot drie keer per dag trainen de kids – dit kan op de baan zijn of een training buiten (bijv. hardlopen). En daarnaast nog mijn eigen training – Druk druk druk, maar erg leuk allemaal...

Om een impressie te geven van het kamp: we slapen bijna allemaal in de hal, sommigen in tenten buiten op het grasveld. We eten drie keer per dag samen. Ron maakt het eten elke dag klaar en wij anderen helpen met de tafel dekken, afruimen etc. Dus iedereen wordt bij alle 'activiteiten' betrokken. Dat is het mooie van dit kamp: samenwerken.

In deze week zijn we met maar zes spelers (drie meiden, drie jongens). Dat is ideaal! We kunnen op deze manier veel individuele aandacht geven en de mogelijkheid om intensief met de kids te werken is er dan ook. We zijn namelijk met 5 trainers: Ron, Martin (Denemarken), Ronny (België), Erik Meijs en ikzelf.

Ik heb de laatste twee dagen met de meiden gewerkt: drie Nederlandse meiden van de U-15 selectie. Demi, Renske en Imke. We hebben een aantal verschillende dingen gedaan: fysieke training, tactisch spel, wedstrijden met een opdracht, maar ook bijvoorbeeld 'saaie' dingen zoals vastheid trainen. Ik vond het superleuk om met ze samen te werken en de komende twee dagen zal dit ook nog zijn.

We proberen de kids zoveel mogelijk input te geven. Veel verschillende vormen van training, zodat ze gemotiveerd terug naar huis gaan!

Zoals je kunt lezen is dit een kamp van een zeer hoge kwaliteit: zes spelers en vijf trainers, dus heel veel individuele training. Het is ook een kamp wat jaarlijks georganiseerd wordt.

Dit was de eerste keer voor mij en het bevalt mij zeer goed. Het is dan ook de bedoeling om volgend jaar bijvoorbeeld een week een meidenkamp te organiseren. Leuke uitdaging! Ik ben er in ieder geval bij.

Ik moet nu weer aan de slag. Ik zal aan het einde van de week nog een stukje proberen te schrijven over de komende 2 dagen.

Judith Meulendijks