Robin Tabeling: 'Terugblik op Belgian Junior'

Ken je Swift '64 al?

Op donderdagmorgen vertrokken we met auto's vanaf Papendal richting dit toernooi. Zoals altijd vertrokken we weer eens iets te laat, dit keer echter kwam het door mijzelf. Ietwat te laat liep ik naar het verzamelpunt, waarna we vertrokken met de auto. Twee uurtjes rijden, op naar Luik. Stipt twee uur later stonden we op het parkeerterrein van het hotel Premiere Classe iets buiten Luik. Vanaf de buitenkant zag het er meer uit als een vijfde klasse, maar goed we konden alleen maar positief verrast worden.

Na een flink geregel met inchecken was ondertussen iedereen aangekomen en konden we naar de kamers. De deur ging open en daar stond hij dan, het bed. Het bed was ongeveer 1.70m lang en, wat ruim genomen, ongeveer net zo breed. Russell ging even liggen en kwam al snel tot de conclusie dat hij er niet in paste. Dit had alleen iedereen kunnen bedenken, aangezien hij er vanaf zijn enkels uitstak en tegelijk bijna de muur aan de andere kant van de kamer raakte. Zodra hij zijn gigantische stelten in bed wilde krijgen, paste ik er niet meer naast. Het eerste probleem was een feit. Snel teruggegaan naar de balie, waar we gelukkig in de laatste beschikbare 3 persoonskamer konden, met daarin drie eenpersoonsbedden. Een goede nachtrust is natuurlijk noodzakelijk. Na de spullen gedumpt te hebben zagen we ook al snel dat er in de kamer niets te beleven viel en dus maar naar de lobby gegaan. Deze had stoelen die je rug in een positie zette die niet goed voor een mens kan zijn, maar de wifi verlichtte de pijn. Om 4 uur gingen we naar de hal om even wat te trainen en spelen. Dezelfde hal als vorig jaar met 6 banen en goede matten. Een fijne hal waar geen last is van licht of wind. Na een diner in de hal terug naar het hotel. Gezellig wat buiten gezeten en de kamer opgezocht.

Lees de rest van het verhaal op de website van Robin Tabeling.