Jordy Hilbink: 'Kwartfinale Norwegian international'

Ken je BC Flevoland al?

Heerlijke woensdag. Door een fantastische trainings sessie ochtends, waarbij we wat partijen hebben gespeeld en wat snelheids oefeningen hebben afgewerkt. Stap ik met een voldaan gevoel onder de douche. Hoor wat oudjes in de kleedkamer lullen terwijl ik mij opmaak voor een 6 uur durende auto reis naar Oslo, waar de Norwegian international van start gaat.

Dwarrelend loop ik naar mijn auto en zet mijn volgeladen tassen georganiseerd in de achterbak. Mijn auto is geen groot laadschip, maar ik verbaas mij elke keer weer over de hoeveelheid die erin past. Als mijn tassen ingeladen zijn, komen er nog 5 andere tassen aan. Van de academy ben ik namelijk niet de enige die het toernooi gaat spelen. Als er niks meer bij kan en de auto prop vol zit is het tijd om te vertrekken.

Inmiddels zijn we al een paar uur onderweg en al snel besef ik dat het geen pretje is om achterin te zitten. Als ik in mijn achteruitkijk spiegel kijk, zie ik Kian opgerold als een balletje met zijn hoofd tegen het raam aanliggen. Zijn rechterbeen ligt rechts achter de stoel van de bijrijder en zijn linkerbeen ligt in een onmogelijke positie tegen mijn rug geduwd.

Eenmaal aangekomen strekken we onze benen en kijken we of er de mogelijkheid is om te trainen. Het is tenslotte pas 19:00 uur. Helaas verteld de organisatie ons dat de banen nog niet gereed zijn en dus vervolgen we onze weg naar het appartement waar we de komende dagen verblijven. Na een stevige maaltijd is het al 22:00 uur en is mijn lichaam toe aan rust. Ik besluit op bed te gaan liggen en een stukje uit mijn boek ‘Open’ van Andre Agassi te lezen.

Lees het hele verhaal op de website van Jordy Hilbink.