Leon Ham: 'Wie is die kerel?'

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ja ik heb het over Ron Daniëls, mijn coach op het moment. Een artikel over hem persoonlijk.

Ron heeft een groot netwerk van vrienden en vijanden. Spelers waarmee hij werkt vinden hem een fantastische trainer en coach. Ik ken niet een speler die niet blij is om met hem samen te werken. Dit geldt helaas niet voor bijvoorbeeld bestuursleden, andere trainers en ouders. Sommigen vinden hem briljant. Anderen vinden hem een schreeuwlelijk. Gelukkig val ik onder de categorie speler en kan het dus heel goed met hem vinden.

Ik heb nu een lange tijd met Ron samengewerkt en weet dus goed wat voor man het is.

Allereerst is het een man die van aanpakken houdt. Als hij iets doet, doet hij het groot. "Je moet extreem durven denken" is een van de uitspraken die hij vaak doet. Neem bijvoorbeeld zijn badmintonkampen in de zomer. Het is een groot succes en al 'wereldberoemd' in Nederland. Hij wil van alles het beste hebben. Zo huurt hij de beste trainers in die de spelers wat bijleren. En hij vraagt er niet twee of drie. Nee hij vraagt zeven of acht goede trainers uit Nederland, Denemarken, Duitsland, Italië, enz. Zo krijg je kwaliteit in wat je doet. Dat is waar Ron altijd naar zoekt, kwaliteit.

Zo wil hij dat dus ook in de trainingen. Het gaat er niet om hoeveel je traint, maar om de kwaliteit van die training. Multi-shuttle-feeding: een van de favoriete onderdelen van zijn trainingen. Naast dat hij het leukt en zeer nuttig vindt, kan hij ook heel goed aangeven. Hoe lang doen we dat dan, wordt mij wel eens gevraagd. "Tot de kwaliteit weg is uit je slagen, voetenwerk en oefening. Daarna heeft het geen zin meer." Ik merk zelf dat ik nog wel verder kan gaan en mezelf nog verder kan pushen, maar dit heeft geen zin bij snelheidstraining. Als de snelheid weg is, dan is de kwaliteit weg en dus stop je dan.

Daarnaast heeft Ron een onweerstaanbaar gevoel om mensen te helpen. Dit zie je echter niet als je hem niet goed kent. Hij zal nooit iets doen om mensen te laten barsten of tegen te werken. Hij wil helpen. Dan wel spelers als individu, dan wel spelers in het algemeen.

Maar waarom kennen dan zoveel mensen hem als een klootzak? Als iemand die anderen persoonlijk aanvalt? Zo gebruikt hij de woorden die hij wil om uit te drukken wat voor mensen er bij de bond werken en hoe hij die het beste weg kan krijgen. Dit is toch niet helpen zou je zeggen... Jawel!

Hij geeft om het badminton in Nederland en de spelers in Nederland. Hij wil dat Nederland beter wordt in badminton. Hij wil de spelers in het algemeen en topspelers beter maken. En dat kan in zijn ogen niet op de manier waarop het nu gaat en dus zal het veranderen. Ron houdt van aanpakken dus hij schrijft beleidsplannen, technische artikelen en komt met ideeën over hoe het wel zou moeten. En als Ron iets in zijn hoofd heeft, zal het zo gaan en niet anders. Er is geen tussenweg of ruimte voor onderhandelingen. Een karaktereigenschap die nuttig is, maar waar ook moeilijk mee om te gaan is.

Een andere eigenschap die Ron bezit is een goed gevoel voor humor. Hij maakt grapjes aan de lopende band en vindt het eigenlijk het leukst als mensen zijn opmerkingen niet snappen of begrijpen.

Zijn kookkunsten zijn ook iets waarover geschreven moet worden. Naast badminton en muziek is koken zijn derde grote hobby. Hij maakt op Oro twee warme maaltijden per dag. Hij houdt ervan om te experimenteren met eten uit allerlei delen van de wereld. Zo heb ik al pompoensoep gegeten die was klaargemaakt in de pompoen zelf, at ik gisteren duif en is kachelvlees een van zijn specialiteiten. En laat ik nou ook van lekker eten houden. Zo vullen we elkaar mooi aan.

Nou, nu weten jullie hopelijk een beetje meer over Ron, wat hij doet en hoe hij is.