Perskaart opgehaald bij de Denmark Open

Maak kennis met Dyon van Wijlick!

Wat mij opviel was dat er bij de heren een aantal goede spelers uit India zaten en bij de dames waren er een aantal damessingels uit Denemarken die een goed niveau haalden. De inzet van Denemarken een aantal jaar geleden om een speciaal project te starten om meer aandacht te schenken aan het meisjes- en damesbadminton lijkt zijn vruchten te gaan afwerpen.

Op woensdag de officiële perskaart afgehaald. Het toernooi lijkt tot in de puntjes georganiseerd, maar nu blijkt dat er ook wel eens iets mis gaat. Mijn foto die op de perskaart moet staan is niet bij het kantoortje aangekomen dat die foto op de perskaart moet maken. Maar het probleem is snel verholpen. De dame achter de balie wijst mij als nieuwbakken en onwennige journalist nog even de perskamer waar de koffie, thee en de lekkere broodjes voor mij klaar staan en ik ben klaar voor een dag badminton kijken.

Ik ben erg vroeg. De wedstrijden van de Nederlanders staan pas over enkele uren gepland. Dat geeft mij de tijd om goed rond te kijken en te genieten van het badminton op wereldniveau. Al snel meen ik in een herendubbel de pool Wacha te herkennen. Een blik in het speelschema vertelt dat het inderdaad Wacha is. Winnaar van het VELO International toernooi van een aantal jaren geleden. Maar dan wel in de herensingle. Dat doet mij denken aan een uitspraak van een Deense trainer. Hij gaat van een singlespeler die op zijn 17e niet goed genoeg is om de top te bereiken pas een dubbelspeler maken. Tot die tijd leidt hij iedereen op als singlespeler. Wacha speelt een goede dubbel maar verliest hem uit eindelijk toch.

Dan de wedstrijden van de Nederlanders. Ruud Bosch en Koen Ridder zijn de eerste van de Nederlanders die de baan op moeten. Ze spelen tegen twee Maleisiërs. Ze beginnen goed. Ze komen 2-0 voor, dan komt er een hoge bal aan het net, Ruud slaat er onderdoor en Koen kan de shuttle nog goed terug spelen. De scheidsrechter oordeelt echter dat Ruud de shuttle al geraakt heeft en geeft het punt aan de tegenstander. Ruud protesteert bij de scheidsrechter, maar krijgt uiteraard geen gelijk. De beslissing van de scheidsrechter wordt geaccepteerd zonder dat het veel effect heeft op hun concentratie.

Ze kunnen goed bijblijven in de rally's maar de Maleisiërs lijken hun concentratie iets beter te kunnen vasthouden en maken iets minder fouten dan Koen en Ruud. Iedere fout die Ruud en Koen maken wordt afgestraft, direct of iets later in de rally waar de Maleisiërs het initiatief na de fout van Ruud en Koen direct naar zich toe trekken en de rally eigenlijk nooit meer uit handen geven en hem winnend afsluiten. De Maleisiërs winnen de eerste set en in de tweede set lijkt de concentratie van Koen en Ruud gebroken. Ze maken teveel fouten, al dan iet afgedwongen door de tegenstanders.

Ruud en Koen hadden geen coach achter de baan zitten. Eric Pang even later wel. De supervisor van de Nederlandse Bond, Claus Poulsen, zat achter de baan. in de eerste set was hij tevreden, Eric speelde goed en won de eerste set van de Hong Kong Chinees. In de tweede set speelde deze iets anders en Eric leek iets minder goed te spelen. De coach was iets minder tevreden. Dat bleek uit zijn lichaamstaal en uit het feit dat de scheidsrechter hem bij iedere coachingsmogelijkheid moest wijzen op het feit dat de toegestane tijd al lang verstreken was. De coaching was voldoende want Eric won zijn wedstrijd. Fantastisch voor Eric en mooi voor mij als journalist.

Ik heb een geldige reden om morgen terug te komen, en dan niet alleen voor de lekkere broodjes.

Er was al veel publiek op de woensdagavond, het leek bijna vol. Ik heb begrepen dat de meeste kaarten al verkocht zijn. Het publiek kreeg waar voor zijn geld. Ze zagen een jonge Deense speelster, Anna Thea Madsen net aan verliezen van een andere Deense die voor Tsjechië speelt, Kristina Gavnholt.

Ook zagen ze een sterk spelende Viktor Axelsen winnen van Marc Zwiebler, nog niet zo lang geleden verliezend finalist in Denmark Open. Volgende ronde speelt Viktor tegen Lee Chong Wei, de nummer 1 van de plaatsingslijst. Vorig jaar speelde hij ook al tegen hem en had hij weinig kans. Ik kan niet wachten op de wedstrijd.

U leest nog van mij.