Danish Junior Cup 2015: zaterdag

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Dit jaar was ik extra vroeg in de hal van Taastrup. Daar heeft de gemeente Taastrup een sportcompex neergelegd. Daar liggen onder andere drie sporthallen die met elkaar verbonden zijn. In een hal werd een maesterraekke toernooi gespeeld voor spelers onder de 13 jaar.

Een korte blik in deze hal zou menig trainer in Nederland doen watertanden voor de kwaliteit van spelers die daar rond liepen. Kleine mannetjes en vrouwtjes die op een goede manier tegen een shuttle slaan en goed bewegen over de baan. Mijn conclusie is dan dat dat alleen maar gevolg kan zijn van goede training. In de twee hallen ernaast werd het internationale toernooi gespeeld, met dit jaar weer een grote groep Nederlandse spelers.

Eerder dit jaar had ik al gelezen dat de trainster van deze nationale selectie er in was geslaagd sponsoring te vinden voor dit toernooi en het trainingskamp dat aansluitend gaat plaats vinden in Odense (Denemarken). Doordat ze zelf betrokken geweest is bij een auto-ongeval en ze nog steeds bezig is met haar revalidatie moest ze zelf helaas dit toernooi aan zich voorbij laten gaan. Persoonlijk moet ik u mededelen dat ik haar gemist heb.

Voor volgend jaar maar een nieuwe afspraak maken. Of haar afwezigheid veel invloed op het nivo van de spelers zullen we nooit weten. Feit is wel dat er meer verloren dan gewonnen werd. Hopelijk voor de trainers en spelers een aanwijzing dat er meer, beter en harder getraind zal moeten worden willen we de aansluiting met de rest van Europa niet verliezen. Na een aantal uren in de hal inTaastrup een kort bezoek gebracht aan de hal waar een gedeelte van het Onder-17 toernooi gespeeld werd. Daar waren geen Nederlanders in het toernooi. Daar was het nivo al weer een stuk hoger. Maar het uiteindelijke doel van de zaterdag was het Onder 19 toernooi.

Dat werd gespeeld in Gentofte. Daar was een Nederlandse groep spelers aanwezig. Een aantal van hen was volgens mij in voorbereiding voor de wereldkampioenschappen jeugd die in Peru moeten gaan plaats vinden. Deze repetitie heeft voor mij laten zien dat er ook nog hard, beter en intensiever getraind zal moeten worden willen ze daar een rol van betekenis gaan spelen.

De enige Nederlanders die ik in actie gezien heb waren de dames in de damesdubbel. Ze verloren in de kwartfinale van twee Zweedse dames. In het verleden konden deze dames goed meekomen in het internationale jeugdbadminton. Mijn indruk van het toernooi in de Onder 19 is dat de snelheid van spelers enorm omhoog gegaan is. Snelheid in alle facetten van het spel, de snelheid van de slagen, de snelheid van bewegen, de snelheid van de shuttle en dus ook de snelheid van positie kiezen op het veld. In single kan je dat nog voor een deel compenseren door fysieke kwaliteiten zoals snelheid en kracht. In de dubbels worden deze compensatie mogelijkheden een stuk kleiner. De spelers worden slimmer en gaan het spel beter zien. Gaten in de verdediging worden beter en sneller gevonden. De technisch vaardige spelers kunnen de shuttle daar goed in leggen en spelen op die manier een verdediging snel kapot.

De meeste spelers uit deze groep zijn nu bijna fysiek volgroeid en kunnen nu meer fysieke belasting aan. Dat gaat zich vertalen in meer fysieke training en gaat zich op de baan weer vertalen in meer kracht, conditie en snelheid. In de halve finales van het gemengd dubbel stonden drie Deense koppels. Alle drie de Deense heren hadden een smash kracht in huis waar menig eredivisie speler in Nederland jaloers op zou zijn. De heren spelen met een hoog tempo en met heel veel druk vanuit het achterveld. Doordat de heren met een hoog tempo spelen moeten ook de dames mee in dat tempo, zij zullen veel sneller positie moeten kiezen. En daar lijken de meeste problemen te zijn voor de Nederlandse spelers.

Wat is onze tactiek, wat is de tactiek van de tegenstander en wat zetten wij daar tegenover. En kunnen we dan dat wat nodig is. Hebben we onze spelers goed genoeg getraind, hebben we ze de juiste technische vaardigheden aangeleerd, hebben we ze tactisch slim genoeg gemaakt (hebben we ze dom gemaakt door alsmaar achter de baan te zitten en te roepen wat ze moeten doen of hebben we ze slim gemaakt door videobeelden van wedstrijden met ze te bekijken en te analyseren en met ze te discussiëren over tactieken en over verschillende spelers en speelstijlen) hebben we ze fysiek goed genoeg getraind en hebben we ze in de juiste mentale instelling gekregen.

Het Onder 19 toernooi was weer fantastisch, ik heb genoten van hoog staand badminton. Ik heb genoten van het power badminton van de Japanners in de halve finale heren enkel, ik heb genoten van het technische badminton van de Japanner en de Deen in de andere halve finale, maar vooral genoten van Irina Amalie Andersen. Ze stond in drie halve finales, speelt goed en het badminton waarvan ik kan genieten en haar fysieke verschijning is ook al een bezoek aan de sporthal waard.

Kortom het bezoek aan de Danish Junior Cup is een heel goed begin geweest van mijn trektocht langs de Deense badmintonvelden. U gaat daar nog meer van lezen.