Spelers die denken als trainers

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Dit heeft alles te maken met de manier waarop wij met spelers omgaan in de training. Onafhankelijk van elkaar kwamen we er achter dat de spelers die we in onze training hadden zowel in Italië als op OroDenmark zich meer dan normaal goed ontwikkelden als trainer.

Ik zou met vertrouwd hart een groepje van vier of vijf van deze spelers die inmiddels allemaal tussen de 19 en 23 zijn een bijscholing laten verzorgen bij de VBO. Het zou denk ik ook een gezonde ontwikkeling zijn dit eens te proberen. Zonder iemand voor het hoofd te willen stoten moeten we constateren dat de aanwezige trainersgroep behoorlijk grijs is. Als je de jeugd wil aanspreken dan moet je dat doen met jonge trainers die ook nog eens meer dan gemiddeld verstand hebben van de stof en dat heeft deze groep zonder twijfel.

Spelers die met mij en Henri hebben gewerkt weten dat we veel praten, maar we luisteren ook heel veel en vertellen niet alleen hoe het moet maar stellen vragen, heel veel vragen. We hebben een hekel aan spelers die domweg doen wat je zegt. We willen dat ze het ons moeilijk maken. Ik heb voor spelers heel veel geduld en kan dingen 100x uitleggen als dat nodig is, maar zodra je jezelf uitgeeft voor trainer dan verwacht ik wat anders. Als ik dan ook nog dingen meerdere malen moet uitleggen, dan is mijn geduld zeer snel op. Je komt in de groep van middelmatigheid en die groep moet er ook zijn alleen ik wil er niet zoveel mee te maken hebben.

Lang niet alle spelers die we in handen krijgen worden toppers, maar als we ze hebben gehad, hebben ze ALLEMAAL de potentie een goede trainer te worden omdat de basis daarvoor is gelegd. Ik durf te beweren dat het gemiddelde inzicht in een goede training bij deze spelers beter is dan dat van de gemiddelde eredivisietrainer.

Hetgeen dat er misschien aan ontbreekt is zelfvertrouwen en het feit dat ze niet keihard zullen zeggen dat hun trainer het bij het verkeerde eind heeft, maar dat zegt meer over het luisterend vermogen van de trainer dan de kwaliteiten van deze spelers.

Op de zomerkampen van OroDenmark is er dan ook veel plaats voor het denken van de speler. Ze hebben veel gesprekken en discussies met de trainers en ook de oude wereldtoppers zoals Jens Eriksen en Thomas Laybourn zijn zeer benaderbaar en willen je alles vertellen. Een trainingsverblijf in de zomer op OroDenmark is daarom niet alleen een investering in je eigen badminton maar ook de eerste aanzet een goede trainer te worden.

Tegen trainers zou ik willen zeggen dat je niet bóven de groep moet willen staan maar er juist middenin. Het zijn je argumenten die je spelers moeten overtuigen en niet de commando's. Ik zou dan ook elke speler willen oproepen een oefening niet uit te voeren als je trainer niet kan verklaren wat het nut er van is. Als je met zo'n instelling aan je training zou beginnen dan dwing je de trainers ook eens te gaan nadenken over de onzin die ze vaak uitkramen.

En denk nu niet dat het mij nooit overkomt, want ook ik word zo nu en dan geconfronteerd met spelers die me vertellen dat wat ik zeg niet klopt. Mooi, want zo hoort het.