Iris Tabeling vertelt over haar Europa-toer

Maak kennis met Luuk Vingerhoed!

In februari was natuurlijk allereerst het NK. Daar speelde ik de mix met Ruben en haalden we de kwartfinale, waarin we verloren van Jelle Maas en Cheryl Seinen. Uiteraard baalden we daar behoorlijk van, maar het is geen slecht koppel waar je van verliest en zij waren gewoon beter naarmate de wedstrijd vorderde. In de damesdubbel behaalden Samantha en ik redelijk eenvoudig de finale, waarin we het moesten opnemen tegen Selena en Eefje. Geen verrassende finale, ik denk dat iedereen dat wel had verwacht dat wij tegen elkaar zou uitkomen. So far hadden we allebei nog geen set hoeven inleveren, dus was het aan ons om daar verandering in te brengen. We wisten er in ieder geval voor te zorgen dat we allebei een set moesten inleveren en er moest een beslissende derde set komen. Helaas waren Selena en Eefje daarin beter en werden wij tweede van Nederland.

Daarna stonden er nog de laatste drie competitie wedstrijden op het programma van dit seizoen. Het maakte niet heel veel uit of we zouden winnen of verliezen, want we zouden hoogstwaarschijnlijk toch wel blijven staan op de 7e plek. Alleen is het natuurlijk altijd leuker om het winnend af te sluiten, hoeveelste je ook wordt. De eerste wedstrijd wonnen we makkelijk van de nummers 9. Het weekend daarna speelden we tegen de nummers 4 en 5 en dat was een ander verhaal. We vochten voor wat we waard waren, maar helaas konden we niet voorkomen dat we allebei deze wedstrijden verloren. En na deze wedstrijden bleek dat we inderdaad zijn geëindigd op een 7e plek. Dat houdt in dat we volgend seizoen alsnog in deze liga mogen blijven spelen, en dat was het belangrijkste doel aan het begin van het seizoen!

Net terug uit Duitsland van de competitie, en toen mochten we alweer vertrekken, maar nu voor het eerste toernooi in de rij van 5. De German Open in Mulheim. Altijd een sterk en zeer mooi opgezet toernooi, dus ik vind het altijd leuk om daar te spelen. Ik moest met Ruben in de mix in de kwalificatie spelen en verloor helaas van een koppel uit Vietnam. In de dubbel stonden we al in het hoofdtoernooi en moesten we spelen tegen een jong Deens koppel dat uit de kwalificatie kwam. Hier hadden we geen moeite mee en dus was de tweede ronde bereikt. Daarin moesten we tegen een sterk nieuw Chinees koppel (waarvan er een een lange tijd nr. 1 van de wereld heeft gestaan). We speelden eigenlijk een prima wedstrijd, waarin we goed meekwamen maar steeds net aan het eind van beide sets aan het kortste eind trokken en met lege handen stonden.

Weer snel naar huis en trainen, want de week erop was het volgende toernooi gepland, de All England. En nu zei ik dat ik de German altijd leuk vond om te spelen, maar de All England blijft toch het allerbeste toernooi in Europa! Een super groot stadion, waar al vanaf kwalificatie dag redelijk veel publiek zit. Ik ben nog nooit verder gekomen dan de eerste ronde, dus daar moest maar eens verandering in komen, al was de loting daar niet echt naar. We moesten het opnemen tegen de nummers 15 van de wereld uit India. De vorige drie ontmoetingen hadden we er twee van verloren en een gewonnen, dus het kon wel! En we deden het ook, we wonnen zelfs in twee sets! We speelden een prima wedstrijd waarin we goed onze tactiek konden uitvoeren en waarin de tegenstanders niet konden schakelen! Voor het eerst een tweede ronde bereikt hier, top! Dat werd een nog zwaardere wedstrijd tegen weer een Chinees koppel. Ditmaal de nummers 6 van de wereld. We wisten niet voor nog een stunt te zorgen en verloren vrij kansloos deze wedstrijd. Dat was echt nog een maatje te groot, maar daar kunnen we alleen maar van leren en nu weten we weer waar we naar toe willen!

Lees de rest van dit artikel op de website van < a href="http://iristabeling.nl/index.php/nieuws/23-europa-toer" target="_blank">Iris Tabeling.