Jordy Hilbink: 'Kwartfinale Turkey International'

Maak kennis met Joline Bruggeman!

Samen met 5 andere spelers van de academy en onze coach Kjeldsen vlogen we afgelopen dinsdag naar Istanbul. Een vlucht van 3.5 uur waarbij ik bij de landing ontzettende pijn boven mijn ogen kreeg. Geen aangenaam gevoel. Gelukkig verdween de pijn toen het vliegtuig aan de grond kwam.

Terwijl we onze bagage van de band halen, zoekt Kristoffer alvast naar een taxi die ons richting het hotel kan brengen. Eenmaal onderweg halverwege de rit, probeert onze taxichauffeur ons een oor aan te naaien om bovenop het afgesproken tarief, extra telefoonkosten te berekenen. Dit omdat die niet wist waar ons hotel zich bevinde en dus een belletje moest plegen naar een van zijn collega’s. Dat betekende dus 20 Turkse Liere bovenop het afgesproken tarief extra betalen. Van te voren was ik al op de hoogte gesteld door deze vieze praktijken. En hebben dan ook niet de extra kosten betaald. Mafketels.

In de nacht van dinsdag op woensdag ben ik verkouden geworden, mijn neus zat dicht, lichaam was koud en ik voelde me vreselijk. Ben opgestaan omdat mijn wekker ging, maar ik zou het liefst weer in mijn bed kruipen. Heb mijn tas met spullen bij elkaar gepakt en ben richting het ontbijt gegaan. Het ontbijt is hier nou niet iets waar ik om sta te springen. Ik wist dit van afgelopen jaar, dus heb ik bewust wat eten vanuit Denemarken meegenomen. Ben daarna naar de hal gegaan en mijzelf voorbereidt op mijn eerste wedstrijd. Ik hoefde niet lang een warming up te doen, want mijn lichaam begon al vrij snel te zweten. Nadat ik werd omgeroepen ging ik de baan op om in te slaan. Het voelde alles behalve goed om op de baan te staan. Mijn benen voelde aan als betonblokken en ook mijn slagen waren verre van zuiver. Maar met wilskracht heb ik de kwalificatie dag doorstaan.

Na een lange dag met veel vocht en mineralen verlies was het tijd om deze aan te vullen. Een goede nachtrust doet meestal wonderen. Maar dan moet je wel in slaap komen. Kjeldsen vond het nodig om als Snorlex te gaan snurken. Ik vraag altijd met mensen bij wie ik op de kamer slaap of ze snurken. Kjeldsen zei een paar uur geleden bij het diner nog van niet. Maar ook hij was verkouden en snurkte onverwachts heel Turkije wakker. Na een leeg flesje water na zijn hoofd te hebben gegooid en zijn naam 3x te hebben geschreeuwd werd die dan eindelijk wakker. Hij is verhuist naar een andere kamer en zo heb ik nog een prima nacht kunnen slapen. Ik kan het heel goed vinden met Michael vandaar dat hij het zelf ook aanbood. Hij vind het inmiddels belangrijk dat ik mijn rust krijg omdat ik nog moet spelen.

Lees het hele artikel op de website van Jordy Hilbink.