De OroDenmark-gekte gaat over zes dagen van start

Maak kennis met Mark Caljouw!

Badminton in detail, detail en nog eens detail. In een club krijg je dat nooit en als je te veel spelers heb op een kamp krijg je het ook niet. Het is heel verleidelijk om meer spelers te laten komen want het geeft wat andere mogelijkheden en het wordt vooral makelijker in alle opzichten. Maar ik wil het helemaal niet makkelijk hebben. Ik wil maar een ding en dat is het beste en als het niet gaat zo als het mij voor ogen stond dan ben ik niet tevreden en ook niet om te genieten om mee samen te zijn.

Het Oro-concept is kanongoed. Dat zie je ook aan de spelers die komen, want we hebben heel veel draaideurdeelnemers. Ze komen en gaan en komen weer terug, blijven langer, gaan weer weg en komen weer terug... willen meer en gaan weer weg. Erg vaak denk ik terug aan de allereerste Oro-week. Een hele kleine groep, Nick, Ruud, Jerry, Bart, Mike, Christina, Nathalie (twee Duitse meisjes) en Huyhn. Ik deed daar alles. Eten klaar maken, gesprekken leiden, training geven en vooral heel veel gezelligheid waarin we tot iets extreem goed konden komen. Later had ik daar geen tijd meer voor en ook dat was leuk maar niet wat ik wil. Ik wil bij de spelers zijn.

Dat ga ik dit jaar weer doen. Ik begin net als vier jaar terug weer met zes spelers waar ik alles doe en er geen andere bij zijn. Het is maar een paar dagen want daarna komen de volgende acht spelers en drie coaches maar toch het blijft klein. De spelers moeten kunnen voelen dat het enkel en alleen om hen gaat, ze moeten elke dag kunnen vertellen wat ze hebben geleerd en hoe dat hun spel gaat veranderen.

De week met de meeste spelers is een week met 16 deelnemers. Alleen daarvan geniet ik al. 16 spelers en vijf coaches dat kan niet beter. Ook de opzet wordt iets anders, elke dag kom je met elke trainer te werken voor een vaste les. Elke dag waar je op verschillende onderdelen terugkomt. Ik doe bijvoorbeeld elke dag techniek met een speler van 9.00 tot 10.30 dan komt de volgende trainer die de spelers overneemt en voetenwerk gaat doen van 11.00 tot 12.30 uur. De volgende les gaat over tactiek met weer een nieuwe trainer. Deze horizontale trainingsprogrammering komt elke dag weer terug zodat spelers constant verder werken op een bepaald onderdeel.

Elke trainer moet keigoed zijn in zijn onderdeel want er is geen uitwijken. Het is werkelijk maar &ecute;&ecute;n ding dat tot in detail en perfectie moet worden behandeld. Dat is een uitdaging voor speler en trainer. Omdat we veel tijd in de hal hebben gaat ook het huishoudelijke gedeelte van het kamp meer meetellen. In de afgelopen twee deed ik niets anders dan eten klaarmaken. Ik ben nog steeds chef kok maar iedereen gaat mee helpen aan deze taken zodat we ALLEMAAL veel meer in de hal kunnen zijn... ook ik.

Iedereen die er dit jaar niet bij is loopt echt iets mis, want een kamp als dit is er maar een keer voor geweest en dat kunnen Nick, Ruud, Jerry, Mike en Bart bevestigen. Ik heb geen tijd om technische stukken te schrijven de komende tijd. Maar af en toe een update over hoe het op Oro gaat zal er zeker komen op deze site. De ontwikkeling van onze sport komt niet uit Nieuwegein maar meer uit wat ze daar wel beweren. Namelijk uit een Oudegrap. Neem deze oude grap maar serieus, want de spelers doen dat ook.