Erik Meijs: 'Een bizar slot van een succesvol Mastertoernooi in Gorredijk'

Maak kennis met Ruben Jille!

Eerst even de zaterdag. In de eerste twee rondes speelde ik scherp en was goed bij de les, waardoor ik beide wedstrijden eenvoudig in twee sets wist te winnen. In de kwart finale moest ik toch wel enigszins verrassend aantreden tegen Alex Vlaar. Ik speelde niet erg goed, maar wist de eerste set toch te winnen. In de tweede set versnelde ik een klein beetje, maar zag toen dat Alex bij een stand van 10-5 moest opgeven vanwege krampverschijnselen van zijn zware potten ervoor. De halve finale was dus binnen. Hierin moest ik op zondag aantreden tegen Hans van Os.

Tegen Hans weet ik dat ik een hoog tempo moet spelen om zijn wapens uit te kunnen schakelen. Dit gebeurde en met snel en geconcentreerd spel was ik ook Hans in twee sets duidelijk de baas. Voor de tweede keer dus de finale gehaald in Gorredijk.

Ik speelde net zoals vorig jaar in deze finale tegen Nick Fransman. Vorig jaar moest ik helaas de strijd staken na een set, maar dit jaar was ik uit op revanche omdat ik me al het hele toernooi goed voelde.

De eerste set begon ik nog wat zoekend en kon ik de kleine voorsprong die ik had niet vasthouden en won Nick terecht met agressief spel deze set met 18-21. In de tweede set versnelde ik echter flink en liet Nick uiteindelijk de set lopen omdat de achterstand voor hem te groot was geworden, 21-7. In de derde set was de opdracht duidelijk: vollebak in de aanval en het tempo nog hoger leggen dan in set twee. Ik begon uitstekend en alles lukte ook daadwerkelijk. Ik kwam zelfs met 16-7 en 17-10 voor. Vervolgens begon ik wat minder te spelen en kreeg Nick toch de kans om terug te komen. Dat deed hij goed en uiteindelijk kwam hij helemaal terug tot 20-20 en werd het stuivertje wisselen.

Lees de rest van het verhaal op de website van Erik Meijs.