Januari is voorbij gevlogen voor Iris Tabeling

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Mijn vorige bericht was dat ik weer blessurevrij was verklaard en ik weer alles mocht gaan doen. Nou ik de tussentijd heb ik het dan ook behoorlijk druk gehad. Ik zal geen lange saaie beschrijvingen gaan geven per wedstrijd, maar even in vogelvlucht met jullie doornemen wat ik allemaal gedaan heb.

Het begon allemaal 3 januari weer met een competitie wedstrijd in Duitsland. Daarin speelden we tegen Neuhausen, die een plek onder ons staat en wat dus een belangrijke wedstrijd was omdat we die moesten winnen om ze onder ons te houden. De vorige keer hadden we 4-2 gewonnen, dus het was ook zeker mogelijk. Ik was blij om weer op de baan te staan en heb eigenlijk geen moment angst gehad dat er weer iets verkeerd zou gaan. Ik won zowel mijn dubbel als mijn mix in twee sets en dat was toch wel weer een erg fijn gevoel! Die trainingen zijn allemaal leuk en aardig, maar de wedstrijden winnen is toch waar je het uiteindelijk voor doet, en nu dat weer gelukt was voelde ik me pas echt blessure vrij!

Daarna weer een week volledig meegetraind en met de nodige spierpijn nog in mijn lichaam stond er 12 januari alweer een competitie wedstrijd op het programma. In en tegen Ludinghausen, die het behoorlijk goed doen in de competitie en momenteel tweede staan. Het is de club van Eefje Muskens en dus zijn we na de ochtendtraining rustig die kant op gereden met zijn 3en (Robin, Eefje en ik), daar wat gegeten en ons toen opgemaakt voor de strijd. We hadden helaas weinig in te brengen en verloren met 6-0. Erg zuur natuurlijk, maar ik heb op zich wel redelijk lekker gespeeld en aangezien wij 7e staan in de competitie moesten we ons ook niet teveel zorgen maken over dit verlies.

Niet te lang over nadenken, want op 16 januari moesten we aantreden tegen het altijd sterke Bischmisheim, de nummers 1 van de competitie. Ook nooit makkelijk, en de dame waar ik altijd mee speel was ook nog eens in het buitenland voor een toernooi. Het zou al lastig worden als wij op volle sterkte zouden zijn, en nu waren we ook nog eens behoorlijk verzwakt. Maar goed, we geven nooit op en dus vochten we voor wat we waard waren, maar het was niet genoeg en we konden weer aan de 4 uur lange terugreis beginnen met een 5-1 nederlaag op zak. Echter staan we door deze twee verloren wedstrijden nog steeds op een 7e plaats en met nog 3 wedstrijden te gaan, ziet het er naar uit dat we deze plaats ook vast gaan houden. Dat betekend dat we niet degraderen, maar ook niet meedoen aan de play-offs. Een mooie middenmoot positie dus.

Na drie competitiewedstrijden was het nu dan tijd om mijn kuit echt te testen, want de reis naar Zweden stond op het programma voor het eerste internationale toernooi van 2016. We vertrokken op woensdag, hadden donderdag nog een dagje vrij om wat te trainen en te relaxen en op vrijdag begon de strijd met de mix. Ruben en ik moesten aantreden tegen een jong Zweeds koppel en daar hadden we weinig problemen mee, net zoals de tweede ronde, ook tegen een jong Zweeds koppel. In de dubbel speelden Samantha en ik tegen een jong Deens koppel en ook al speelden we niet de beste wedstrijd van ons leven, toch konden we deze wedstrijd in twee sets naar ons toe trekken en was de zaterdag met twee kwartfinales toch redelijk eenvoudig bereikt.

Lees de rest van dit artikel op de website van Iris Tabeling.