Eerste dag Denmark Open: Erik had eerder in Duitsland moeten gaan trainen

Maak kennis met Kelly van Buiten!

Ook de losse kaarten voor sommige andere dagen waren voor aanvang van het toernooi al uitverkocht. Viktor Axelsen is dit jaar wereldkampioen herenenkel geworden en is geboren en getogen in Odense waar dit toernooi gespeeld wordt.

Dat brengt niet alleen grote regionale belangstelling met zich mee, maar ook landelijke belangstelling. En de Deense bond adverteert al heel lang voor dit toernooi op alle mogelijke media. In de perskamer hangen al een aantal krantenartikelen, verschenen voor aanvang van dit toernooi.

De Denen hebben het toernooi weer groter aangepakt dan vorig jaar. Voor de ingang staat al een grote tent, met daar weer voor een hele grote opblaaseend, de mascotte van het toernooi. (Ik ben benieuwd of hij blijft staan als hier ook een deel van de storm Ophelia voorbij komt, ze hebben hem in ieder geval goed verankerd, net als de tent. Een eend zou toch moeten vliegen zou je zeggen.)

De naam van het toernooi is ook weer groter geworden. Het heet nu Danisa Denmark Open gepresenteerd door Victor. De sponsoren zijn werkelijk overal aanwezig: op de vlaggen rond en in de hal, alle vrijwilligers dragen truien met de sponsornamen erop, lijnrechters, alle stoelen in de hal hebben hoezen gekregen met de sponsornamen erop. Soms gaat het wel heel ver om de sponsor te behagen. Zo moest ik bij de Danish Junior Cup wel heel erg zoeken naar de Nederlandse selectie. Het bekende oranje was vervangen door de kleuren van de sponsor. De Nederlandse selectie droeg dezelfde kleuren als de Noorse selectie. Het spelniveau van de Nederlandse wedstrijden die ik daar gezien heb kwam ook in de buurt van de Noorse selectie.

Grote groep Nederlanders

Er is op de Denmark Open weer eens een redelijk grote groep Nederlandse spelers aanwezig. Het merendeel was aangewezen op het kwalificatietoernooi. Vandaar dat ik al vroeg in de hal was op de dinsdag.

Jelle Maas en Imke van der Aar waren als eerste aan de beurt van de Nederlanders. Jelle wekt de indruk dat hij graag de leider van het gemengddubbel wil zijn, maar iedereen zou moeten weten dat in een dubbel de voorste speler de leider is.

De speler erachter heeft de taak om geen fouten te maken, alle fouten van de voorste speler te corrigeren en de shuttle als het even kan naar beneden te spelen. Het liefst een scorende smash uiteraard.

Deze taak ligt Jelle ook veel beter. Hij maakt in het voorveld veel meer fouten dan Imke, zijn scorend vermogen ligt in het achterveld en niet in het voorveld. Hoewel hij later in de herendubbel met Robin Tabeling redelijk wat punten maakt met zijn servicereturn via de netband. Je zou bijna denken dat ze daar op getraind hebben. Hij wint de gemengddubbel en de herendubbel in de eerste ronde.

Erik Meijs speelt nog onder de Nederlandse vlag, maar hij traint nu volledig in Duitsland en werd ook gecoacht door een Duitse coach. Ik zag een van zijn beste wedstrijden. De meeste franje is uit zijn spel verdwenen, dat maakt zijn spel een stuk effectiever, waarschijnlijk had hij eerder de stap naar Duitsland moeten maken.

Mark Caljouw speelde tegen Raul Must, een speler die al lang meedraait in het toernooiencircuit. Iemand die het meestal moet hebben van zijn vechtlust en conditie, een speler die qua spel lijkt op Mark. Het werd ook een lange partij. Aan het einde van de derde game stond Mark op achterstand. Er was een rally die zolang duurde dat Raul het niet meer trok, letterlijk op zijn knieën viel en de rally liet lopen. De fans van Mark dachten dat Mark nu zou terug komen en de wedstrijd alsnog naar zich zou toe trekken. Maar ook Mark was niet helemaal fit meer. De lijnrechter moest meerdere malen de baan opkomen om de vloer te vegen omdat Mark weer met een hand of een knie op de baan gelegen had. Met ervaring, pijn, moeite en kramp kon Raul Must toch de partij nog naar zich toe trekken.

Klik hier voor alle Nederlandse wedstrijden en uitslagen.

Op de eerste dag was er weer genoeg te zien en te beleven. De twee Nederlandse herendubbels stonden tegelijk op de baan, maar mijn aandacht weer steeds weer getrokken door Fabienne Deprez, een Duitse singlespeelster, die op de baan ernaast stond te spelen.

Een aantal jaar geleden nog een spichtige dame tijdens de Dutch Junior bij Duijnwijk, nu een aantrekkelijke (in meerdere opzichten) linkshandige speelster. Ze wisselde mooie en goede slagen af met rare fouten, verloor de eerste game en won de volgende twee games dan weer makkelijk. Toen daarna Irina Amalia Andersen (ook linkshandig) op dezelfde baan verscheen waren de herendubbels nog minder interessant. Maar ook zonder mijn oplettendheid werden de dubbels gewonnen. Later die dag verloren een herendubbel en Irina Amalie zonder mijn aanwezigheid. Misschien dat mijn aanwezigheid toch een positief effect heeft.

Dan woensdagochtend vroeg maar melden in de hal als Robin Tabeling en Cheryl Seinen spelen. Hopen dat er dan weer zo veel te beleven valt als vandaag en dat de broodjes beter zijn dan vandaag.

Maar u weet inmiddels dat leest u nog van mij.