Denmark Open 2024: magische Deense toverstokken op zaterdag

Maak kennis met Liam Birahy!

Dat geeft ook ruimte om andere fantasy dingen te gebruiken. Andere jaren waren er veel kinderen in het centrum te zien verkleed als Harry Potter en werd er veel gezwaaid met toverstokken. De populariteit van Harry Potter lijkt al wat af te nemen. Er waren minder Harry's en minder toverstokken te zien en ook de organisatie had niet zo uitgepakt als andere jaren.

Dan maar op zoek naar magie bij de halve finales van het U19 toernooi. Halve finales gezien van een Duits damesdubbel tegen een Deens damesdubbel, een Deens damesdubbel tegen een Spaans damesdubbel en een halve finale van een Deens herendubbel tegen een Thais herendubbel, kortom een internationaal jeugdtoernooi. Maar toch bleef het internationale seniorentoernooi meer trekken dan het jeugdtoernooi.

Bij binnenkomst in de Jyske Bank Arena, waar de Denmark Open gespeeld wordt, viel ik in de tweede game van de eerste damesdubbel van de dag. Twee Japanse dames tegen twee Koreaanse dames. De Japanse dames haalden met pijn en moeite de tweede game binnen, begonnen aan de derde game aan de 'slechte' kant en kwamen achter.

Dan weet je bijna zeker wat er gaat gebeuren in het tweede gedeelte van de derde game als de Japanse dames aan de 'goede' kant komen. De rally's worden lang, de Japanse dames gaan geen fouten meer maken. Dit gebeurde dus ook. Het publiek steunde alle dames met regelmatig een applaus, misschien als teken van 'opschieten dames' of als waardering van het spel (ik durf het niet te zeggen). Want het niveau van het spel is bijzonder goed. Maar het kan soms het gevoel geven dat het allemaal wel heel lang duurt. De wedstrijd duurde ook lang, een uur en 35 minuten.

De herendubbel erna ging een stuk sneller, maar toen had ik het gevoel dat ik zat te kijken naar een trainingswedstrijd van vier Chinese heren. De heren kennen elkaar waarschijnlijk heel goed en weten wat de krachtsverhoudingen zijn. De verliezers leken geen enkele illusie te hebben dat er meer in zat dan het resultaat van vandaag. De verwondering van het publiek zal het meest gezeten hebben in de snelheidsmeter die een aantal keren in beeld verscheen na een smash. (Er hangen twee grote schermen in de hal waar het beeld op te zien is wat op de TV wordt uitgezonden.)

Hoe de snelheid precies berekent wordt is mij niet helemaal duidelijk. Ik denk dat ze de snelheid meten van de eerste meter van de shuttle als hij het racket verlaten heeft. Geen idee hoe ze dat dan doen, maar het komt in beeld op de grote schermen. Een Chinese heer heeft volgens mij de hardste smash van het toernooi geslagen. Ik dacht dat het niet harder kon nadat hij een smash met 401 km/u geslagen had. Maar dat was een verkeerde inschatting van mijn kant. Niet veel later sloeg hij een smash met 420 km/u.

Maar het publiek komt niet voor de hardste smash maar voor de publiekslievelingen. Wie dat zijn hoor je direct al bij de aankondigen van de spelers. De zaal gaat al los als Anders Skaarup en Kim Astrup aangekondigd worden. Ze winnen de toss en kiezen de 'goede' kant. Als ze dan aan de 'goede' kant bijna de gehele game achterstaan krijgt het publiek een beetje twijfels, maar Anders en Kim vechten zich terug en winnen de eerste game.

De tactiek van de tegenstander leek eenvoudig, laat Kim het werk in het achterveld doen en zet de verdediging van Anders onder druk. Het leek inderdaad niet de dag van Anders te worden. Hij maakte teveel fouten in zijn verdediging. De tweede game ging aan de 'slechte' kant verloren. In het begin van de derde game pakten ze een voorsprong, de tegenstander leek gebroken en bij 20-10 ging het publiek al staan en begon al te applaudisseren. Kim en Anders benutten niet het eerste matchpoint, het publiek twijfelde, gaan we zitten of blijven we staan. Het applaus stopte even maar het publiek bleef staan, maar het applaus kon al heel snel weer hervat worden, een staande ovatie voor de Denen.

Volgende wedstrijd was Anders Antonsen tegen Kento Nishimoto. Anders begon aan de 'slechte' kant. Het was al snel duidelijk dat Anders vandaag de betere speler was. Beide spelers hadden al een paar stevige wedstrijden gespeeld dit toernooi en Anders leek dat het beste doorstaan te hebben. Zeker in de tweede game toen Anders aan de 'goede' kant stond was op het gezicht van Kento te zien dat hij er doorheen zat en niet veel geloof meer had in een overwinning. Maar opgeven doet hij niet snel en hij blijft doorvechten, waarschijnlijk tegen beter weten in. Ik denk dat mijn opmerkingen van gisteren over het vieren van de overwinning door Anders hem al bereikt hebben. Er was deze keer geen gekkigheid en veel theater, maar eenvoudig twee handen in de lucht en gebalde vuisten.

Twee finales met Deense deelname, doet moet magisch aanvoelen voor de organisatie. Mochten de Denen een finale winnen en hoe dat dan gevierd gaat worden leest u dan waarschijnlijk weer hier.